Asi bellemişti efendi baba
Ferman eyledi geriye tepmez
Yıkılmalı
Dize gelmezlerin asi diyarı
Ve Lice…
Vurdular
Gözü kara, delice
Viraneye döndü bir anda Lice
Nasiplendi bombanın şarapnelinden
Mabed, minare, ve dahi cami
ALLAH’ın evini bile yaktılar...
Sorsan müslümandır en âli iman!!
Feryat etsem boş beyhude
Avazım duyan mı var
Şiir yazsam ardı gelmez
Derdimiz dile gelmiyor gardaş
Bir vahşet ki mısraya sığmaz
Bilmezlikten değil başıma gelen
Dost demekten kardeş demekten
Çocuklar dersen
Havar korosu minik yürekler
Kimi kendince korkusuz erkek
Kimi şaşkın, mahsun, ürkek
Herkes ettiğini bulursa şayet
Yarınıda vardır alçak dünyanın
Bir kara gündür ki ne takat
Takvim utanır
Anmak istemez kara cehennem
Bomba desen paket paket
Yağmur gibi yağan roket
Gülle değil, mavzer değil
Bir de masum var ki ocağı sönen
Yarım yamalak
Eli sakat ayağı sakat
Oturacak minder yoksa
Ne güman ne takat
Bir döşeği kaldı
Birde geriye cılız eşeği
İsyan etti ağlamadı fakat
Ey Lice
Baharı özleyen, diz çökmez yurdum
Dert etme
Varsın kanın aksın
Varsın hoyrat eller bağrını yaksın
Bağrında gül bahar yeşerecektir
Alnında kavgayla gül gibi paksın
Vuruldu
Gencimiz çocuğumuz pirimiz
Boyun bükmedi yine birimiz
Ölenimiz ölmüş başlar sağolsun
Dimdik ayaktadır dirimiz
Soran olursa ahvalimizi…