Yesarî ASIM ARSOY’un çok ünlü bir eserinden,
Hatıralarım canlanır,dinlerken güzel sesinden :
” Ömrümce o saf Aşkını kâlbimde yaşatsam,
Kirletmem O’nu kendimi hicrana da atsam..”
—————-
Verimsiz,çorak topraklar tohumlara can verirken,
Körpe bir filiz boyverdi;yüreğimin derininden…
Boş tarla misali,ruhum,Rahmetlere susamışken,
Son demimde,bir SEVDA indi,Sevdaların selinden !..
Yaşam için,fasılasız,kanatlarını çırparken,
CIRCIR böceği ne bilsin..? Öleceğini erkenden..
Kâh coşup,kâh durgunlaşıp,buzlu dağlar tepesinden
Muhteşem bir ŞELLALE’sin,garip rumuma dökülen!..
Fütur etmedimse şayet,eleminden,kederinden;
Çelme attımsa Feleğe,bil ki gülümseyişinden…
ŞAHANE GÜLÜMSEYİŞİN,ruhumu mutlu ederken;
Doğan GÜN’e,hayalinle,MERHABA !.Derim erkenden…
Zehir verseydin içerdim !.Öpülesi ellerinden…
Cennetlerdeyim sanırdım,sana bakarak ölürken!..
Senden kıvılcım çıkmadı..Ben yanıp-küle dönerken!..
Haberin bile olmadı;sevdan ile tutuşurken!..
Neler alıp-götürmüştür!..Ruhumdan ve bedenimden;
Sen nereden bileceksin ,uykusuz gecelerimden ?!..
Koklayıp ölmek isterim saçının her bir telinden!..
Sanki CENNETE UÇARIM,GÖZLERİNE BAKIYORKEN…
Nazenin bir Gelin gibi,sen kumsalda gezinirken;
Mutlu köpeğin olurum,ardından takip ederken…
Siyah kadife üstüne işlemeli telkâriden
Elbisenle,AFRODİT seni kıskanır hasedınden..
.
O şahane ince bele sarılmak gelir içimden!..
Senin için vazgeçerim,tüm dünya niğmetlerinden…
Gözüm huzurla kapanır,gece uykuya dalarken,
Korkum olmaz,zalim Feleğin cevrinden,ecelinden!..
Cemalettin!.Ruhun,gönlün hayaliyle beslenirken;
Yalvar ALLAH’a,HAYALİ kaybolmasın gözlerinden !..
—Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-04.08.2008
* BİR YAZAR DİYOR Kİ: “.Aşk dinine mensupsun,senin her
dinde yerin var..KUR’AN,İNCİL,TEVRAT..TÜM KİTAPLARDA ”
Elhamdülillâh MÜSLÜMANIM..Öyle de ölmek isterim..