1 İkinci Bahar Cemresi


Ezber bozan günlerin eşiğindeyim

Aşina olmadığım bir ak güvercin

Sıkça uğrak veriyor pencereme

İhtimal ki başka şehirden göç etmiş

Rengi çalmıyor bizimkilere

Henüz beyazı kirlenmemiş

 

Temmuz ortasında üşümüş gibi

Eğnine giyinmiş yalnızlık ceketini

Adımlarının ürkekliğini gizlemekte

Uzun bacaklarının güzelliği

Sanki bu özelliğinden bihaber

Bizi aynı yağmurda ıslatan ise

Belki tesadüf belki de kader

 

Elinin kınasını eskitirken geçim telaşı

Damına rehin bırakmış duygularını

Günün ilk ışıklarıyla düşer yollara

Yeni bir güne kavuşmanın sevincini yaşar

Unutur cebinde sakladığı korkularını

Karışınca yığınlar arasına

 

Yüzünde vursada kederli hali

Kelebekler gibi cıvıl cıvıl yüreği

Şehir kadar yalnız bu şehirde

Oysa gönlü Karun kadar zengin

Aradığı bir dost sıcaklığıydı velhasıl

 

Yığınlardan gizlerken kendini

Belli ki bunaltmış biriktirdiği gizleri

Güvenli limandı tek ihtiyacı

Güya bir avdı

Çevredekiler ise avcı

 

Nasıl oldu anlamdım

İnanıp sığındı gözlerime

Aralık bırakarak kapısını

Birlikte yazılalım diyordu

Henüz yazılmamış günlüğe

 

/Kurumaya yüz tutmuş kütük

Yeşerir mi demeyin

Toprağını bulunca

Nasıl coşuverir seyreyleyin/

 

Unutulmuşluğunu anımsarken bedenim

Mevsim bahara ermişti sanki

Dallarımda açarken aşk çiçekleri

Silinmeye yüz tutmuş izlerim belirdi

Böylece İkiden bire düşüverdi gölgelerimiz

Anladık ki

İkinci baharda kesişmişti

Bizim kader çizgimiz



( İkinci Bahar Cemresi başlıklı yazı HasanYAYLACI tarafından 22.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.