Çıkar
çatışmalarının kurbanları olan yavrucaklara...
ÇOCUĞUM
Dalından
koparılmış bir gül gibisin,
Şu
yalancı dünyaya küskün gibisin,
O
şen şakrak gülüşlerin nerede?
Kanadın
kırık, boynun bükük gibisin.
Yüzündeki
gülümsemeler o kadar tatlı ki,
Bir
gün gelip de üzüntülerle eksik olmasın.
Dudaklarındaki
tebessüm o kadar güzel ki,
Ağladığın
zaman bile ortadan kaybolmasın.
Zulmet
perdesinin arkasında hep sen,
Bombaların,
uçakların altında sen,
Ölümün
kol gezdiği yerlerde hep sen,
Ve
bütün masumluğunla en güzel sen.
Dünyayı
savaş ve silahın boğduğu bir anda,
Umutların
sakın yüreğinden eksik olmasın.
Barışların
askıya alındığı bir zamanda,
Kalbindeki
insanlık hissi asla kaybolmasın.
Yanık
yanık ağlarsın, duyan olmaz ki,
Taş
kesilmiş kalpler, sana açılmaz ki,
Sen
yaban gülüsün, bilenin olmaz ki,
Hoyrat
ellerdesin kurtaran olmaz ki.
Geleceğin
umudu, yarını sensin çocuğum.
Kalbini
sevgiyle doldur, yoksa arayacaksın.
Karanlıklar
içinde kaldığın zaman çocuğum,
Karanlıkları
da sevgiyle aydınlatacaksın.
Süleyman YILMAZ(Fani)
Yazarın
Önceki Yazısı