zehir tadını damağımda hisseder oldum...
I.
tam ortasındayım
sessizliğin karanlığın
ölüm gibi bu ahvâl
ah!
kimse bilmez gözlerimin içinde ıslandığımı
yalnızlığa her uyanışımda
ayaz düşlerle kuşanıyorum
öykülerim soluk
uçurumlar yutkunuyorum
yitikliğimin ardından
özlüyorum
geri istiyorum
yüzümde hiçbir gölgeyi barındırmayan gülüşümü
II.
nefesinde seken s(b)oğuk iniltilerle
sere serpe geceye uzanmış bir şehir
gözlerimin önünde
rüzgârın ıslığında yalnızlık notaları
kötü bir ritim bu
kulağımı dayadığım toprağın bağrında
buz kesmiş avazlar
ah!
kalabalığız galiba
bu nöbette…
kaçıncı sahnelenişiydi bu şehirde
içimde dinmeyen bir ağrı ile
yüzümün kanattığı yanıyla izlediğim
kim bilir?...
III.
elle tutulur yanı yok
bu yırtık kitabın
okumak istemediğim kötü bir hikâye
hep aynı son
boğucu…
hayatın bana dönük yüzünde
geçmişin, şimdinin yalnızlığa isyanı
gecenin g/özlerinde biriken
ey! yalnızlığa rengini veren gece
yeter yüreğime yüklenme!
Lisân-ı Hâl ile...
