Üzgünüm… ! 

Kirli ellerimle ak sinene dokunduðum için, 

Kirlendin bilirim ve temizleyemem seni kirli ellerimle, 

Þimdilik ve sonra yapacaðým tek þey sana uzaktan bakmak, 

Mesafeler koyacaðým senle arama kapatacaðým gözlerimle beraber gönlümü,

Ve haykýracaðým hiç bilmiyormuþ gibi,

“ Neden bu halde Afrika…?"

 

Utanmadan evet usanmadan sanki insanmýþ gibi,

Senden çaldýklarýmý sana yollayacaðým,

Ve övüneceðim, “Ýnsanlýk” adýna..

 

Sen Afrika,

Kara kýta,

Gölgem düþmüþ simana, üzgünüm