Düş/ün/emi/yorum
fotomontaj bir versiyon ruhumu açmaz bir anahtar
evrensel kavramların birleştirici silüetinde
en son uç noktada geriye dönüşü olmayan sabrın sonunda
onca söylenen şarkılar türküler oynanan skeçler tiyatrolar filmler
ve çizilen resimler
ironik eylemlerin gölgesinde ışığını aksetmiyor.
ve hiçte iç açmayan aşina dramatik görüntü yansımaları;
bir figanla arşa eren ağıtlar renk cümbüşü yer ve gök kan!
hani diyordun ya aziz insanlık;
' hoşgörü yollarında erdemlere giderken önyargıları silecektin.'
ben pes ettim doğrusu
sırılsıklam ihanetlerin gözyaşlarında yüzüyorum.
nefes almak gibi bir hünerim
katledilmiş masum insanların akan kanının
bir çukur içinde oluşturduğu 'kan-gölü,'de yok!
içimde hep takıntım oldu artık düş/ün/emi/yorum;
bana aşkı öğretin
ya da ağlamayı
herkes sevgiden bahsediyor
sevilende kim?
Yakup Icik
(
Düş/ün/emi/yorum başlıklı yazı
pandomim tarafından
11.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
