yaz yağmurlarında
bulutların elem veren kırgınlığını sevdim,
seni sever gibi.
yurduma düsen sis gibi sevdim;
talan sürgünlerini sonra...
yüreğinin ayrılığa evrilen suskunluklarından,
bin kez öptüm.
vefanın ayrılığa diktiği cümlelerdi
seslenişlerim.
2
İki ayrı iklime uçan
şiir kanatlı kelebeklerin ölümüyüz şimdi.
baharları güze devreden iki şairin
iki yanıyız.
Eşitlik terazisinde tartılıyor şiir
ve elemlerimiz ağır geliyor her vakit.
sorgularından kaçan meleklerimizin
günahkâr yüzleri düşüyor
puslanmış aynalara.
Hüzünlü ağıtlardan gayrısına susan dillerimiz,
suskunluğun grisinde demleniyor,
kuşlarımızın tutsaklığına inat.
Tarihin kırgın kozasında çürüyen kelebeklerin
çığlığına asılıdır gök.
Çaresi yok,
şiire hüküm giymişken
gölgesi bile buz tutar çaresizliğin
3
iki rengi var şehirlerimin bilesin
sensizliklerle yürüyen
koyu hazan rengidir biri,
diğeri beyazın sığınağı,
umudun mavisidir.
uğramaz iklimlerime
meltemlerin yumuşak nefesi
yine de
seviyorum coğrafyamın
çatlayan topraklarını.
Dudaklarıma sinmiş kokusu.
ne zaman kendimi garip hissetsem,
burukluğunda tatlanan cümleler
yetişiyor imdadıma.
seviyorum coğrafyamın sensizlik rengini.