Bir dost mesajı geldi; yüreği yangındı, özü bitkindi. Gözü donuktu, yüzü sönüktü. Ve ağlamıştı doyasıya belli… Sözü yaştı.

En kutsalı gözlerdir ağladı mı insan gözleri abdestlenirdi. Dokunan ıslanırdı onun şiirlerine, okuyan ağlardı onun şiirlerini. Gözyaşlarına değen kutsanırdı.

Islaktı duyguları, kaygandı hayalleri. Ay mateme girmişti bulutların ardında. Yıldızlar küsmüştü onun yalnız kalmasından. Yağmıyordu yağmur, esmiyordu rüzgâr! Demeyin sakın bunda ne var? Gözyaşları ıslatıyordu yeri, göğü, yanağı… Gören diyordu bu neyin sağanağı?

Ah aşksızlar! Kalp taşıyan kalpsizler!Sinir krizi sınırı aşamayanların eziyeti, beynin tahribatı, gönlün kasveti, yüreğin deformasyonu… Kalk boz bu oyunu!

Günlerce ağladım tek başıma, neler geldi başıma? Ayna vardı karşımda… Gözümün yaşını silen olmadı, teselli verenim kalmadı. Ne eş, ne dost, ne hısım akraba! Ne arkadaş, ne kardeş ne anne ne baba… Soran olmadı.

Sinir krizleri geçirdim tek başıma. Sınırlarım çizildi hemen. Meğer ne de yalnız gelmişim bu yaşıma. Geç anladım. Benim şarkımı söylemiyormuş hiçbir kimse! Benim şarkımı dinlemiyormuş hiçbir kimse! Yazık bu yaşımda anladım.

Tek yaprakmışım ağaçta asılı kalan. Her rüzgârda ölümü bekleyen! Tek mermiymişim silahın ağzında duran. Ha patladı ha patlayacak olan! Tek bir canmışım bu dünya denen mezarda! Herkes yaşarken defnedilmiş de ben kalmışım.

Örgü yaptım sinirlerimden. Kat sayılarını çarptım sınavlarımda. Sinir krizlerine tutuldum aşklarımda. Bir nasılsın diyenim olmadı. Bir teselli verenim kalmadı.

Artık biliyorum yalnızlığımı, sahipsizliğimi… Neden gizli gizli ağladığımı… Milyarların içinde nasıl da tek kaldığımı… İçin için aktığımı… Terk edilmişliğimi, çaresizliğimi… Ve kimsesizliğimi…

İnsan zora düşünce

Üşüşür dertler karınca kararınca

Bir tanıdık el ister uzansın eline aklınca

Bir aşina yüz ister gözlerine görünsün

Bir bildik ses ister çağırsın gönlünce

Ayrılık üç hece ama bin işkence

Ayrılık her gece seni es geçince

Sitemkârım, İşvekârım! Haklısın elbet ekmek su hakkı kadar hem de! Buna şüphe yok! Nazın da haklı sitemin de…

Bir dost mesajı geldi; yüreği yangındı, özü bitkindi. Gözü donuktu, yüzü sönüktü. Ve ağlamıştı doyasıya belli…

Mürekkebi kandı.

Sözü yaştı, üstü başı perişandı.

( Sinir Krizi başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 22.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu