CAN DÜNDAR
ÇOK ÜNLÜ SANATKÂRLARIN,ÇOK DEĞERLİ ESERLERİNİN,ÖRNEĞİN
ÜNLÜ RESSAMLARIN TABLOLARININ REPRÖDÜKSİYONLARI YAPILA-
GELMİŞTİR..GERÇEĞİNİN YERİNİ HİÇBİR VAKİT TUTAMASALAR DA.
TUT Kİ,BU DA BENİM,SEVGİLİ CAN DÜNDAR’IN ( TIKANIP KALDIĞINDA
HAYAT ) BAŞLIKLI, HARİKA,DUYGUSAL,ŞİİRSEL YAZISINA BİR CEVAP
GİBİ OLSUN..OLABİLİRSE…)
——————————————————————
SON UYKUDA.
Bu sondur dediğim nefes dolaşırken ciğerlerde,
Hayatım belki bin kere tıkanmıştır biyerlerde…
Şayet sussaydı yüreğim,çürümüştüm karayerde!..
Yüzümü dağa,denize döndürdüğüm her seferde..
Ruhumu ferahlatacak yeni yollar aramadım,
İnsanlarla tanışmaktan bir iyilik bulamadım…
Tam yarım asır bekledim,gerçek arkadaşlık için,
Şöyle candan ve yürekten biriyle tanışmak için…
Dağa,denize,ormana,ufka döndürdüm yüzümü,
Hep yüreğimden söyledim,esirgemedim sözümü..
Gerçeğe döndürmek için ,yapmak istediklerimi,
Her seferde erteledim;gerçek istediklerimi..
Nolacak ertelemesem,ertelesem ki nolacak ?
Belki gerçekleşir diye kâlbim umut mu dolacak ?..
Hep yakın durdum ölüm’e.!.Yakındır istemesen de..
Nehirler,göller kuruyor; sen hiç arzu etmesen de !..
Kolay AŞIK olunmuyor..Yüreğinden istesen de..
Gerçekleşecek zannedip,binlerce kez denesen de..
Her gün,her gece evine can sıkıntısıyla dönsen,
Sanki gücün mü yetecek değiştirmeyi istesen ?
Mukadder olan Ölüm’le pekçok kez yüzyüze geldim,
Kaçıncıkez umudumu,sağlığımı kayıp ettim !..
Gördüğünü hissetmekle,son nefesini vermeden
Nasıl değerli olacak, hayatımız ? tükenmeden..
Küçücük mutluluk için,çok büyük acılar çeksen,
Kendini de başkasının yerine koysan,gerçekten..
Ağlayana gül !. desem de,ben de onunla ağlarım;
İnleyen biriyle inler,yüreğimi parçalarım !..
Ne gül ! demek işe yarar,ne omuz vermek çaredir,
Şu duygusal bedenimde enküçük şeyler yâredir !..
Adaletsiz şu dünyada birtek gün soysuzlaşmadım,
Soysuzluğa,soysuzlara bir an bile bulaşmadım…
Dünya nice methametsiz,nice adaletsiz olsa,
Merhameti terketmedim,tüm benliğim yokolsa da…
Hele Adalet’i elden birgün bile bırakmadım,
Eşe-dosta,hiçkimseye adaletsiz davranmadım..
Bir tanecik GÜL kokladım,dikeninni bile-bile,
Atamadım BEYAZ GÜL’ÜN KURUMUŞLARINI bile…
Pırı-pırıl doğan gün’ü mutlulukla seyrederim;
Seher yeli’nin saçımı okşamasını dilerim..
Bir serinlik,sevgilimin elleri gibi okşarken,
Ruhuma çöker acısı,şahane Güneş batarken !..
Ba’zan bir hüzün çökse de, çiseleyen yağmurlarda,
Hayaliyle dolaşırım,lâpa-lâpa yağan karda..
Bebeğin ilk adımıyla kolay gelir mutlu olmak,
Kolay değil fırtınanın öfkesine ortak olmak…
Kötümser kılsa da ba’zan,şu Gençliğin geleceği ;
Bilemeyiz, bilinemez günün ne getireceği…
Ben de yaşlı bir âdem’im.hatıratımı yazmazsam,
Kim,nerden nasıl bilecek geçmişimi anlatmazsam ?.
Hepimizin hayatında hayal kırıklığı bitmez..
Çaresizlik ve acılar pek çoğumuzu terketmez !.
.
Dert yaşamaksa çaresi,dertlere derman olmanın,
Neş’esi olmayacak mı kahkahayla boğulmanın ?.
Çaresizlere çare mi,çaresizliklerle solmak ?
Ya da sonsuz acılarla hayatın boyunca dolmak !…
Anlatacak şey çok sa da,hepsini söyleyemem ki…
Her merhaba dediğime,elvadalar diyemem ki…
Zamanın ninnileriyle bu hayatı geçirmek zor…
Çok değerli Can Dostu’na elveda demek daha zor !..
Şu yüreğim sevgilerle yıllar-yılı doldu,taştı..
Getirdiği acılarsa sel olup tepemden aştı !..
Nasıl mutlu edeceksin,sen kendin mutlu değilken ?..
İlk AŞK’ının hasretiyle bitip-tükenip,giderken…
Tıkanıp kalsa hayatım,ayrılsa bu can bu tenden;
Gerçek dostluk değerlidir,bana eski sevgiliden…
Has kızıma,Can Dostuma son sesleniş olsun bu da;
Dualarımla anarım,dalıyorken SON UYKU’ma...
————————————————–
Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-06.04.2008
EVLİLİK YILDÖNÜMÜNDE
