Sermeyin hiç
şehre gaflet perdesi,
Dilde yansın
şevkle sevdâ gözdesi.
Gelmesin kor
mevsiminden güllere,
Zikri dizdir,
gönlü meylet çöllere.
Neylerin
bağrında tüttür sırları,
Tövbeler ser,
serme her gün harları.
Leble sık sık
çağlayıp dermânı ör,
Nehre meftun
olma hiç, ummânı gör.
Bezme gelsin
rintlerin, bülbül dizin,
Susmayın
faslımda, mâtemler çözün.
Âlemim yığsın
şetâret bağrıma,
Canlarım
baksın bugün nur çağrıma.
Aşkı candan şâha
kaldır ey közüm,
Perdeler
solsun, uyansın can gözüm.
Asra gelsin
neşveler, boz hüzzamı,
Çölde gülsün
Mecnunun, ser bayramı.
Rahmetin
şavkıyla yan deryanda hep,
Örme hüsran,
muştular ör hülyanda hep.
Hicre hiç
yaslanma, faslın solmasın,
Çağlasın kalp,
gönlü şeytan yolmasın.
Minberin
yığdırmasın zor kaygılar,
Aşka gel sen,
canda bitsin korkular.
İnle sen Pervâne,
sümbüller getir,
Zikri yığdır
bağda, müşküller bitir.
( fâ i lâ tün
/ fâ i lâ tün / fâ i lün / )