Ben yanarım masada aheste mumum yanar
Zihinde hasret kokusu bilmem kimi anar

Davetsiz bir sefir, geldi kalbime misafir
Şaşmalı buyursuz gelene, devir ne devir

Köşk ki avizesi cihana misliyle değer
Söz başıyla önümüzde yanıyor semaver

Tanıdık simalar şık elbiseler içinde
Görünüyor bir bir mermerli köşk bahçesinde

Ahretliğim dostum ve hatta sevdiğim derken
Tükenivermiş mürekkepleri ben muhtaçken

Bardakta muhabbet tükenir sefirde sabır
An sevgiliye akar değişir birden tavır

Açıp sefir sevgiliden mühürlü fermanı
Dostluğa davet sanıyor derdimin dermanı

Kırmızıdan siyaha köz demliği sallayan
Gözleri ki hakikati idrake zorlayan

Sefirin bırakıp gittiği aşk elemleri
Bedel mi ilelebet köşk iniltileri

Siyah kağıtlara örtünmüş beyaz bulutlar
Ve bir kuytuya sinmiş aşk yorgunu umutlar..

Cahit Bekci
18/07/13
( Davetsiz Sefir başlıklı yazı Cihat Bekil tarafından 26.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.