Genç kadýn on yýl aradan sonra ilk defa doðup büyüdüðü mahallesine gelmiþti.Heycanlý bir o kadar da merak içerisindeydi acaba o'na raslarmýyým diye adýmlarýný daha bir  hýzla atýyordu.Ayrýlalý on yýl geçmiþdi nasýldý ne yapýyordu...?evlenmiþ miydi..?Yokuþu çýkarken durdu dinlendi nefes nefese kalmýþtý ama bir an önçe Mahalleye ve doðduðu  eve gitmeliydi..Ýlk defa onu bu sokaðin baþýnda görmüþdü.Lise yýllarýydý onu elinde kýtaplarýyla evlerinin önünden geçerken seyrederdi,okula gidiþini ve dönüþünü sabýrsýzlýkla beklerdi.Yol boyunca birbirlerine bakarlar hiç konuþmadan doyasýya aþklarýný yaþarlardý. Poyraz mahallenin genç delikanlarýnýndan biriydi ayný mahallede oturuyorlardý,aþýk olmuþdu Hülya  poyrazýn o mahcup çocuk hallerine bayýlýrdý onunla bir ömür geçirmeyi hayal ederdi. Konuþmaz hep birbirlerine bakarlardý kaçamak tebesümleri ayrý bir tat veriyordu aþklarýna.Kapýnýn önüne geldi heycanlýydý  annesi açtý kapýyý sarýldýlar hemen bahçenin yanýbaþýndaki divana  çöktü.Kýzým hoþ geldin..hoþ geldin yuvana hülyam uzun uzun sarýldýlar ana kýz birbirlerine....Hülya  burdalarmý diye sordu annesine anne gözlerini kaçýrdý,cocuklar nasýl ?kocan niye gelmedi .? dedi..Hülya burdalarmý....Anne evet.sýcacýk bir ter bastý bedenin aþký burdaydý onu birkez daha görecekti..anne evlendi,aradan bunca yýl geçti sevseydi birkez arar sorardý hale ne diye peþindesin,kaldýki sende evlisin.Evet evliyim benden yirmiyaþ büyük birine verirken evlendiðimi mi sanmýþtýn anne.. !gözyaþlarýna boðuldu..ben onsuz hiç yaþamadým,bedenimi kirlettim ama onu hep kalbimde yaþattým,onsuz ben bir hiçim anlamadýn mý.?Koþarak içeriye girdi yorganlarýnýn altýnda giderken götüremediði poyrazýn son mektubun çýkardý uzun uzun birkez daha okudu,hem okudu hem aðladý..Beni afet,iþsiz,güçsüzüm,yarým kalmýþ tahsilimle seni mutlu edemem beni afet...seni mutlu görmek istiyorum.bu nedenle yarýn bu þehirden ayrýlýyorum bir daha beni göremeyeceksin. öylede oldu sabaha kadar bekledi ama gelen yoktu koskoça on yýl  oldu o günden sonra birbirlerini hiç görmediler.Ne yapýp ne dedip görmeliydi sabahý zor etti eskiden olduðu gibi onu görmek için bahaneyle balkona çýkar çiçekleri sulardý aynýsýn yaptý görüpde o da dýþarý çýkar diye.Balkonlarýnda poyrazýn karýsý göründü.donup kaldý hülya bu sýrlarýný paylaþtýðý geceler boyunca poyrazla olan aþkýný paylaþtýðý arkadaþý sultandý..inanamadý yýllarca bu acýyý nasýl çektiðini düþündü ama bu acý daha bir koymuþtu,tarifsiz bir sýzý vardý þimdi yüreðinde...Neden söylemedin dedi anne.annesi baþýný yere eðdi üzülmeni  istemedim..hýþýmla balkondan aþaðý indi hesap soracaktý bir çýrpýda poyrazýn evine geldi..kapýyý açarken poyrazýn sesi duyuldu 'kýzým Hülya kim geldi...'durdu kini birden bire yok oldu demek hale poyraz onu seviyordu...Geri döndü  anne dedi eþim telefon etti poyraz beni özlemiþ bu gece geri döneceðim...