Bir masalın,
Son damlayan kanındayım.
Neredeyse akacağım sayfaların başına.
Anlatılan üç elma hiç düşmeyecek üstüme,
Çünkü mutlu son yok benim hayatımda.

Yeni bir masal anlatacak,
Veya dinleyecek gücüm de kalmadı us'umda.
İlk hevesle annemin dizlerinde,
Gözlerim hülyalı.
İçimde çırpınan beyaz bir güvercin özgürlüğünde,
Uçmaya hevesleneli çok zaman oldu.
Zaten konduğum dallarda da hep hüzün boldu.

Ki nice masalların kahramanı bendim,
Elimde aşkın silahı,
Rapunzel'i saçlarından tutup da,
Kaçırırken kılıcımı düşürmüş olmalıyım.
Yoksa bu kadar kolay yem olmazdım .
Masalın sonunda ağlayan gözlerime.

Her kucakladığım ayrılığın soğuk yüzü,
İçimde ki baharı donduralı beri,
Son cümlem anlatılsın diye bekliyorum.
Düşeceğim yaprak gibi ayak dibine.

Yarım Kalan Şiirler - 2
"tâbesten"

( Bir Masalın Son Satırları başlıklı yazı tabesten tarafından 28.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.