Mavi Gül

 

Gecenin karanlığında ışığım olan sevgili.

Gözlerim dolu hala.

Özledim, az değil.

Belki sığmayacak kadar bu dünyaya.

Belki de yüreğim kadar.

 

Ne zevkliymiş mutluluktan ağlamak,

Sevdiğinin kollarında.

Satırlarım kokunla dolarken,

Ben seni özlüyorum gizlice.

 

Verdiğin huzur ruhumu sarmalıyor.

Hatıralar yastık altı.

Bir kaldırsan dökülüverir hepsi.

Sen kokan mektuplarım, aşkı anlatan cümlelerin.

Birbirine karışıp, aşkı tanımlamış,

Adını /biz/ koymuş.

 

Romanlardan alıntı bir /Biz/

Yanı başımda mavi gül gülümsetiyor beni.

Asilliği anlamına anlam katıyor,

Güzelliği büyülüyor ona bakanı.

 

Gözlerimden daha güzel mavi,

Denizden daha berrak

O gül solmadı sevgili.

Hala /Biz/ kokuyor.

/Biz/ solana kadar yaşayacak o gül.

 

Aşkın sembolü oldu belki de gizlice.

Kırılmışlığımı onardı mavi gül.

Rüyalarıma beklerim her gece sevgili.

Amatör bir şairin satırları bunlar.

Senden uzak ama sana yakın yaşayan.

Sen tükenene kadar kelimelerim tükenmeyecek.

 

Mavi gül ölmeyecek.

Biz, biz olurken yaşayacak her şey.

Yüzümde açan bahar çiçekleri,

Hiç solmayacak sevgili.

 

                                                                    

 

 

 

      Büşranur Erayabakan 

( Mavi Gül başlıklı yazı Mor Yakamoz tarafından 3.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.