Ölüm Yolcusu Kalmadı
Ölüm kör , dipsiz , karanlık , ıssız vede fazlasıyla sessiz bir kuyu . Bu kuyuya düşenin ne tutanı , ne yardım edeni nede ardından ağlayanı olur bu hayatta .Tek başınasındır , gelenin gidenin olmaz hatta bazen düşünceler bile uğramaz buraya .
İnsan aslında en büyük yalnızlığını ölünce yaşar hayattayken değil , hatta hayattayken yalnız bile değildir . Neden mi ? Çünkü hayattayken bir dilenci , bir pazarlamacı yada en kötü bir sinek vardır yanından geçen , sen bilmesen de aslında o anda yalnız değilsindir . Burada o sevmediğimiz sinekler bile yok ki ama ...
Ölüm ... neden bu sözcük kulağa bu kadar soğuk , boğuk , ruhsuz vede huzursuz geliyor neden şeker gibi güzel gelmiyor kulağa ? Acaba yeterince hazır olmadığımızdan mı hem nasıl hazır olunur ki , yoksa yok olmaktan ismimizin unutulmasından korktuğumuzdan mı belki de ölüm bize hep yanlış anlatıldı , olamaz mı ?
Benim ölüm yolculuğum çoktan başladı ve öldüğümde azrail '' Ölüm yolcusu kalmadı '' diye çoktan bağırdı . Evet ölüm yolcusu kalmadı . Şimdi uzun uzun size şunu yapın , böyle yaşayın demiycem hatta hayatın tadını çıkartın bile demiycem ama lütfen güneşin ve gülücüklerin tadını çıkartın ve sevin bu üç şeyin istiyorum sadece çok değil heralde .
Ben burdan burdan sizin gülüşlerinizi , birbirinizle eğlenişlerinizi izlerken o kadar imreniyorum ki ''ölmeseydim keşke'' diyorum ama olmaz çünkü bir kere '' ölüm yolcusu kalmadı '' denildi ne yaparsın .
HAYATTA HER ŞEYİN BİR KAZANANI VARSA ÖLÜMDE KİM KAZANIR PEKİ ?
(
Ölüm Yolcusu Kalmadı başlıklı yazı
şair peri tarafından
18.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
