Vuslata adım adım yaklaşırken

Yanılgı imiş her şey

Yaşanmış sanılan.

Ağır aksak adımlarken yolu

Bilip bilmeden gelmiş sonu.

 

Sofrada neşe, elem, hüzün

Ve senin o küskün yüzün.

Reva görülen her ne ise

İstikametim ayrıldı senden nihayetinde.

 

Dingindi gün, dingindi ömür

Yalpalasam da göğe dönüktü yüzüm.

Ve miladım; karanlıktan aydınlığa

Pervane olduğum o eşsiz ışığın.

Müstesnaydın, bu muydu bana gördüğün reva.

 

Susmak mı çare

Kaçıp gitmek mi bilinmezliğe

Issız bir kulun yakarışı

Ellerim uzanırken gökyüzüne.

 

Ne gören var ne soran

Hep olduğu gibi sığınağım Yaradan.

Hep ve tek ve temiz

Pür-ü pak gönüldeki o derin dehliz.

( Reva başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 29.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.