Tutsak iken savrulup da

Fark eder mi bunca tutum yeknesak.

Yol yakýn, ah üþengeç kalbim

Sus, deme asla ve sarf etme dudaklarýnda

Nakþetti bak, dilim nasýl da titrek.

Ýster cefa de ister mükâfat

Koyamadýnsa adýný

Ne gelir elden

Buharlaþýrken ruhum…

Son çaredir kabullenmek

Dibi tutmuþ tüm düþlerim

Yanar pare pare içim

Köz olmuþ bak tuttuðum elimde

Görmekten kaçýndýðýn

Yekpare sefil gönlüm.

Ebediyetten bir mektup

Kullandýðým tüm kelimeler

Demine ait verilmiþ tüm hükümlerin

Gerek tarafýnca gerek adsýz sanýklar

Meþakkatin devinimi iþte

Bütünüyle faili meçhul.

Tutamam kendimi,

Yadsýyamam asla da kimliðimi

Çoktan niyaz ettim

Tezahürü iþte garip mazimin.

Varým ya da yok

Çoktan aldým aðzýmýn payýný

Bundan sonra tüm bedellere tok ruhum.

Kanýtsýz, yargýsýz ve sancýsýz

Deme asla

Ve deme de yüksündüðüm ne varsa

Kefareti midir yersiz yurtsuz

Ýþlenirken bu cinayet sessiz soluksuz.

Vebali boynuma, ey yabancý

Buraya kadarmýþ kanýmca

Tüketirken birer ikiþer zamaný

Seyreldik eþliðinde devranýn.

Hüznü tutsam bir cebimde

Ve yeniden gülsem içimden geldiðince

Mecbur býrakýldýðým ne varsa

Tutarým heybemde.

Ne isyandýr ne serzeniþ

Olsa olsa yetisiz bir faniymiþim nazarýnda.

Gözden uzak olsa da

Irak mýsýn sanki

Burkarken içimi acý acý.

Þikâyet etmek ne haddime

Konuþurum ben elden geldiðince.

Bak yutkundum son defa

Yalan da olsa çoktan kanýksadým

Ben bu yargýsýz infazý.