1 Kâinatın Güneşi
Çık gel rüyalarıma,gül kokulum,
Gel ki gönül evim şenlensin..
Huzur duysun yüreğim,nurunla işlensin,
Sensiz ezanlar bir başka,mâbedler öksüz,
Yetim başı okşanmiyor,kalpler huzursuz,
Baş tâcı edildi,alkışlandı nâmussuz!
Güller kokuna hasret,kalpler huşûda,
Kıyaslanamaz rahmetin,dünyevî aşkla,
Bu aşk,gâh gülde zuhur eder,
Gâh Mîraç'ta,seni izleyen taşta,
Bulut seni gölgeler,güneş darılır,
Ay,bir nazarınla,çatlar,yarılır!
Sen Seyyidü'l Kâinat,Nur-u Beşer'sin,
Seni her candan anan gönle düşersin...
( Kâinatın Güneşi başlıklı yazı Ayşe GÖZELEL tarafından 8.03.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.