Tekrarı yoktu hiçbir cümlenin

Lakin

Devinirken âdemoğlu

Elinde olmadan

Müdahil olduğu her bir tahakkümü idi

Rütbesi kıldığı.

İzafi olsa da görüntü

Salkım saçaktı ruh dediği

Kemale ermişçesine

Sonradan görme bir kavimin

Yüzü suyu hürmetine

Devirdiği ne çok çam

Altında bıraktığı onca itham.

 

Gürültü idi yüreğin git dediği

Hüzündü kimine göre

En sefil duygu

Namzetti ne de olsa

İnsan kalabilmenin tek delili

Saklamaya ne gerek var

Döktüğün gözyaşını

Külfetti ve hacimsiz bir ruh

Kimine göre

Derbeder bir gönlü yeğlemekti oysa

Yerli yersiz vurmaktansa mazlumu

Yerden yere.

 

Günün, sözün özü

Sevmek çok zordu

Durduk yere.

Görmediğimi sandığın

O rüya idi aslında

Cennete açılan pencere:

Aşkın yüzü suyu hürmetine

En asil duygu nezdinde ve

Eşlik eden şu fani bedene.

 

Hiçbir hecenin tasviri yoktu

Şu koyultulmuş kalabalıkta.

İzafi ne çok söylence

Hele ki bir bardak suda kopan o fırtına.

Yersizdi nasıl da yolsuz

Hepsi asılsız

Sondan başa sayarken hece hece

Demli idi pek çok gölge.

 

Kırık sözlerin kırık coğrafyaların

Beyaz yüzlü insanları,

Kol kanat germiş iken

Dostluğun saf yankısı

Muzdaripti gölgeler bile

Suskundu evren

Homurdansa da kendi dilinde.

Muzaffer bir eda kara gözlerinde

Sefil bir yadsımazlıkla

Kötülük saf durdu baştan sona.

Sol bastı piyanonun tuşu

Sonunda haykırdı çığlık çığlığa

İnsanlık;

Sona ramak kalmış ne çok şarkı

Hep ama hep kulağımda aynı tını.

 

 

( Hüzündü En Sefil Duygu... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 10.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.