Tirmanya'da siyasi hayat son hýzýyla devam ediyordu. Baþtaki hükumet iki dönemdir iktidardaydý. Halka bir sürü vaatte bulunmuþlar, bunlarýn bir kýsmýný yerine getirmiþler, bir kýsmýný ise tamamlayamamýþlardý. Tirmanya'da her üç kiþiden bir buçuðu, her dört kiþiden ikisi, ya da her beþ kiþiden iki buçuðu daha önceki seçimlerde Tirmanya'nýn iktidar partisine oy vermiþti. Tirmanya'nýn aslan muhalefetinde ise onlarca parti hem kendileri iktidara gelmek, hem de baþtaki hükumeti yýkmak için kýyasýya bir mücadeleye giriþmiþlerdi. Tirmanya Ýktidar Partisi TÝP Genel Baþkaný Slomberg Cimberlon, zaman zaman muhalefet partilerini alaya alan ve aþaðýlayan demeçler veriyordu. Þöyle diyordu bir demecinde ''Biz bunlara iktidarý versek iki tane kanguruyu bile güdemezler.'' Tabi bu demeçlere muhalefetin sözcüleri anýnda cevap veriyordu. Hiç onlar iktidar partisinden aþaðý kalýrlar mýydý? Ana Muhalefet partisinin bir sözcüsü þöyle diyordu ''Kanguru verdiniz de gütmeyiz mi dedik onlarý çayýrlara itmeyiz mi dedik? Aslýnda çaldýðýmýz düdük.'' Tirmanya Ýktidar Partisi adýndan da anlaþýlacaðý gibi tip bir partiydi. Muhalefet ile didiþemedikleri gün partinin ileri gelenlerinin gözlerine uyku bile girmiyordu doðru düzgün. Yine TÝP'in bir ileri geleni ''Tirmanya'da iktidar sorunu yoktur, muhalefet sorunu vardýr, muhalefetin kendisine çeki düzen vermesi demokrasimiz açýsýndan elzemdir.'' diye demeçler ile basýnýn karþýsýnda piþmiþ kelle gibi sýrýtýyordu. Buna tabi ki cevap yine gelecektir hemen muhalefetin anasýndan. ''Muhalefetin olmadýðý yerde demokrasiden söz edilemez biz ana muhalefet olarak aslanlar gibi görevimizin baþýndayýz, artýk onlar düþünsün.''



Gelelim Tirmanya Seçimlerine. Tirmanya'da dünyada ki krizlerden azami derecede etkilenen bir ülkeydi. Bu ülkenin alýn teri ile çalýþan milyonlarca iþçisi ve memuru vardý. Tabi ki onlarýn ücretlerinde her dönemde olduðu gibi, belli oranlarda artýþ yapmak gerekiyordu. Hükumet kanadý seçim vaadi olarak asgari ücretin 1328.32 yani yazý ile yazacak olursak bin üç yüz yirmi sekiz lira otuz iki kuruþ olmasýný vaat ediyordu Tirmanya seçmenlerine. Muhalefetteki partilerden bir tanesi eðer iktidara gelirlerse asgari ücreti 1734.78 kuruþ yani yazý ile yazacak olursak bin yedi yüz otuz dört lira yetmiþ sekiz kuruþa çýkartacaðýný göðsünü gere gere seçim beyannamesine eklemiþti. Bir diðer muhalefet partisi ise asgari ücreti bu rakamlara çýkartmanýn yetmeyeceði ve en az 1879.99 kuruþ yani yazý ile yazacak olursak bin sekiz yüz yetmiþ dokuz lira doksan dokuz kuruþ olmasýný iktidar olurlarsa bunu hiç düþünmeden yerine getireceklerini söylüyorlardý...



Yine muhalefette olan bir Tirmanya Partisi ki kýsa adý TÝKU yani Tirmanya'nýn Kurtuluþu Partisi çok küçük miktarlarda oy alan bir partiydi. Asgari ücretin bu rakamlarda olmasýný çok komik buluyor ve üstüne basa basa bu ücretin 6800.54 kuruþ yani yazý ile yazarsak, altý bin sekiz yüz lira elli dört kuruþ olmasýný, iktidara gelirlerse de bunu anýnda bütün çalýþanlara yansýtacaklarýný, hatta noterden senet bile imzaladýklarýný, halka beyan ediyorlardý. Bu çok þaþýrtýcý ve uçuk bir rakam olmasýna raðmen partinin baþkaný bunu gerçekleþtirecek güçleri ve kadrolarýnýn olduðunu ýsrar ile yine üstüne basa basa beyan ediyordu. Partinin baþkaný ''Biz bu iþe baþ koyduk ki eðer iktidara gelirsek bunu hemen gerçekleþtireceðiz, daha baþka neler neler yapacaðýz ki Tirmanya halkýnýn aklý duracak TÝKU'nun yani Timanya'nýn Kurtuluþu Partisinin yaptýklarýna.'' tabi bunu duyan halk ve aydýn kiþiler de daha daha neler yapacaklarýný soruyorlar parti baþkanýna. Cevaplarý hazýrdýr Sayýn Baþkanýn.''Her vatandaþa iki bin beþ yüz lira vatandaþlýk maaþý vereceðiz. Þu anda ki iki yüz üniversite sayýsýný on katýna çýkartacaðýz. Her ilkokul çocuðuna bedava süt ve çikolata daðýtacaðýz. Vergileri yarý yarýya düþüreceðiz. Parasý olmayana bedava konut, Evlenmek isteyene düðün ve ev kurma yardýmý. Çeyrek altýn, yarým altýn, tam altýn, beþi bir yerde, ayrýca düðünlerine kadrolu dansözler, daha ne olsun.'' daha sonra baþkan ''Bunlar yapacaklarýmýzýn ufak bir bölümü ki öbürlerini duysanýz aklýnýz çýkar hem vallahi hem de billahi.'' demektedir...



Tirmanya seçimlerinde genelde, iktidar partisi ve muhalefette ki bir kaç parti dýþýnda ülke barajý olan yüzde beþi çok parti geçememekte ve meclis azami dört ya da beþ partiden oluþmaktadýr. Dananýn kuyruðu kopacak, dana bir tarafta kuyruk diðer tarafta kalacaktýr. Seçimler gelir çatar. Sabah erkenden kalkan baþkanlar oy vermeye basýn ile beraber giderler ki televizyonlarda görünmek de onlarýn egolarýný fazlasýyla tatmin etmektedir. Sabah sekizde ülke genelinde baþlayan seçimler, akþam saat 17.00 gibi sona erer. Ve tabi herkes heyecan ile televizyonlarýnýn baþýnda seçimlerin sonuçlarýný beklemektedir. Ýktidar Partisi kendisinden emin gözükmektedir. Daha önce ki iki seçimi kýl payý da olsa kazanmýþlar, bunu da kazanacak güçte olduklarýný ve yapýlan anketlerin kendilerini önde gösterdiðini her fýrsatta dile getirmektedirler...



Nihayet Tirmanya Radyo Televizyon Kurumu seçim sonuçlarýný dakika dakika, saniye saniye vermeye baþlamýþtýr. Ýlk sonuçlar gayet þaþýrtýcý ve heyecan vericidir. Büyük þehirlerden gelen verilere bakýlýrsa iktidar partisi bayaðý bir gerileme içinde görülmekte, daha önce kazandýðý seçim bölgelerinde büyük oy kaybý yaþamaktadýr. O küsurat partisi olarak kabul edilen TÝKU yani Tirmanya'nýn Kurtuluþu Partisi büyük bir oy patlamasý yapmýþ iktidara emin adýmlarla koþmaktadýr. Parti genel merkezinde televizyon seyredip de seçim sonuçlarýn takip eden partilileri büyük bir sevinç dalgasý sarmýþtýr. Ýlk gelen sonuçlara göre TÝKU neredeyse anayasayý bile deðiþtirecek çoðunluða ulaþacak oy potansiyeline çok yakýndýr. Herkes genel baþkana telefon ile ulaþmak istemekte, ama bir türlü telefonu ya açýlmamakta ya da meþgul sesi gelmektedir. Partililerin kafasýnda soru iþaretleri dolaþýr. Acaba baþkanýn baþýna bir þey mi geldi ya da kaçýrýldý mý veya seçimlerden daha haberi mi yok gibi sorular birbirlerine sorulup sorulup durmaktadýr. Böyle bir olay, bir küsurat partisinin büyük çoðunluk ile iktidara gelmesi, dünya siyasi tarihinde görülmemiþ eþine ender rastlanacak bir olaydýr.



Sayýn Baþkan iki üç gün ortalarda görünmez. Zafer sarhoþluðu içinde olan partililer seçimleri kazanmanýn rehavetiyle sokaklarda çýlgýnca eðlenirler. Müzik eþliðinde dans ederler. En nihayetinde baþkanlarý tekrar akýllarýna gelir. Genel Merkeze giderler bir öðle vakti. Baþkan odasýnda masasýnýn baþýnda, baþý iki elinin arasýnda arpacý kumrusu gibi düþünmektedir. Parti ileri gelenleri sevinç ile selamlarlar baþkaný, övgü dolu sözler ederler. Yere göðe koyamazlar, onun siyasi ve ekonomik dehasýndan bahsederler. O yine hiç kýpýrdamamak da ve duvarda sabit bir noktaya bakmaktadýr. Þoke olurlar parti ileri gelenleri. Kafasýný kaldýrýr ve karþýsýndakilere boþ gözler ile bakar. Sonra hafifçe gözlerinden yaþ süzülür. Partililer bunun mutluluk gözyaþlarý olduðunu zannetmektedir. O yine karþýsýnda ki arkadaþlarýna dönerek boðuk bir ses ile þunlarý söyler ve nokta koyar her þeye.''Ýyi, ne güzel arkadaþlar iktidara geldik, geldik de biz bu vaat ettiklerimizi nasýl vereceðiz ki?'' sonrasýnda hüngür hüngür aðlamaktadýr. Parti ileri gelenlerinden bir bilge kiþi nokta koyulan yerden baþka bir parantez açar ve þunu söyler aynen.''Amaan baþkaným bu Tirmanya halký unutkandýr, unutkan, her þeyi unutur onlar, hem þimdiye kadar hangi parti yerine getirmiþ ki seçimlerden önce vaat ettiði þeylerin hepsini, biz getirelim, takmayýn bu kadar kafanýza takmayýn.''