Online Üye
Online Ziyaretçi
Sayfama “Hoş
geldiniz” sevgili kalemdaşım
Beni “Üstadım”
diye anmandan onur duydum;
Bulutları da
geçti, göğe ulaştı başım
Sonsuz saygılarını
sunmandan onur duydum.
Sandım tek yazan
benim, bütün şairler öldü
Göğsüm kabardı
birden, düğmelerim söküldü
Kalemimin ucundan
kıvılcımlar döküldü
Defterimin külünde
yanmandan onur duydum.
Yüreğimi bilmesen,
der miydin “Naif yürek”
Beni böyle
metheden okuyucular gerek
Gönül susuzluğunu
sayfamdan gidererek
Doya doya şiire
kanmandan onur duydum.
Kelamım dert
olunca benden önce devrildin
Neşemde
keyiflendin, kederimde savruldun
Her mısrada mest
olup, her hecede kavruldun
İmgenin ayazında
donmandan onur duydum.
Yüreğimden öpünce,
yüreğim bir hoş oldu
“Gönlüne sağlık”
dedin, acılarım kayboldu
Beni arşa çıkardın
inan gözlerim doldu
Haddini bilip,
yere inmenden onur duydum.
O kadar çok övdün
ki, dedin; şair kudursun
Birisi kalemimin
başına biraz vursun.
Daha çırak
değilim, ustalık şöyle dursun
Senin beni bir
şair sanmandan onur duydum.
27 ARALIK 2015