BİZİM ÇOCUKLARIMIZ  

 

        Yine her hafta olduğu gibi geldi çattı hafta sonu bugün farklıydı diğer günlerden hafta içi gibi solgun kalkmamıştım yataktan. Bugün günlerden Pazar güneşli bir gün dışarıda cıvıl cıvıl yankılanan çocuk sesleri nasılda insanı hayata bağlıyordu. Ümitlerimizi, duygularımızı açığa çıkartıyordu tüm karamsarlıklardan uzak ….

       Çocuklarımız;  hayatımızın en önemli unsurları çocuklar, ümitlerimizin aynası, geleceğimizin kahramanları, mutlu yarınlarımızın simgesi çocuklar, ufacık boylarıyla daha konuşmayı beceremeyen, yeni yürümeye başlamış ve sürekli ağlayarak bir şeyler isteyen çocuklar, diğer yandan bakıldığında tüm ümitlerimizi, mutlu yarınlarımızı, geleceğimizi bize vaat eden az önce altına kaçırdı diye kızdığımız minik çocuklar.

          Peki ya biz çocuklarımızdan beklediğimiz geleceğimizin mükafatını verebiliyor muyuz onlara, yoksa sabaha kadar uyku uyumayıp bütün yükün kendi omuzlarınızda olduğunu düşünmekten buna fırsatınız olmadı mı?

          Çocuklarımız; yarınlarımızın sigortası çocuklar 1tl verip bakkaldan istediğini al demek midir onları sevmek, ya da onların sevdiği yemekleri yapmak, karnını tıka basa doyurmak, sütünü içmeden,  yumurtasını bitirmeden kaldırmamak mıdır masadan. Saçını taramak süslü tokalar alıp başına takmak, okula göndermek, akşam geldiğinde derslerine yardımcı olmak onları çok sevdiğimizi kanıtlamaya yeter mi acaba.Koşup kucağımıza atladığında dur şımarma çok yorgunum diyerek onun küçücük kalbini kırmış olabilir miyiz?. Oysa hiç söylemedi bana kırgın olduğunu ama aradan on dakika geçtikten sonra çağırdığımda neden gelmedi acaba, başını kıstırıverdi omuzlarının arasına tanımadı mı beni acaba ‘’kızım gelsene yanıma’’ yok gelmiyor işte bir yerde bir hata mı yaptım acaba.

        Az önce o sana koştuğunda sarıldın mı cennet kokulu yavruna, öptün mü yanağından bir parça kopartırcasına, onun o anki duygusunu tıkıverdin boğazına o sırada işin vardı çünkü  Excel ’de önemli bir tablo hazırlıyordun patronuna ve hiç müsait değildin o sırada, oysa ki onun en müsait zamanıydı senin sevgini alabilmek için ayırdığı  beş dakika, kucaklaştıktan sonra çizgi film seyretmeye gidecekti kendi odasına, çocuğumuzun mutluluğundan değerli miydi o beş dakika.

           Peki ben bir ricada bulunsam sıkıca sarılır mısınız onlara, her zamankinden biraz daha fazla vakit ayırabilir misiniz umutlarımıza, şikayetlerini dinleyip neler yapmak istediklerini sorar mısınız geleceğimizin teminatlarına, öpüp koklar mısınız bir kere daha….Dedim ya bu gün günlerden Pazar güzel güneşli bir hafta sonu sizinle muhabbete daldım hay aksi; az daha unutuyordum çocuklarımı parka götürmeyi. Gelmek isterseniz buyurun beraber gidelim sizde alın yanınıza prensesinizi, tosun paşaya’da tutturun diğer elinizi simitçi amcada parktadır şimdi birer de çıtır simit aldık mı değmeyin keyfimize.

 

Bize müsaade kendinize ve geleceğinize iyi bakın görüşmek üzere. 

 

                                                                                                                                     20,11,2016

                                                                                                                                         PAZAR

                                                                                                                                                      İlker İNAN
( Bizim Çocuklarımız başlıklı yazı ilker İNAN tarafından 20.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.