Hiç bir zaman duymadýn sessiz çýðlýklarýmý
Anlamadýn bende ki seni,
Þimdi senden uzaklaþmak için bendeki seni yok ediyorum...
Yani seni kalbimden azat ediyorum.
Böyle her þey daha kolay olur diyerek baþladým içimdeki seni yok etmeye , ama yine baþaramamýþým.
Yine herkese unuttum diyerek kendimi kandýrmýþým.

Seni unutmak neden bu kadar zor?
Bilmiyorum.
Denedikçe daha da kazýnýyorsun beynime,
Peki ya senden nefret etmek neden bu kadar zor ?
Onu da bilmiyorum senden deðilde biz olamadýðýmýz için kendimden nefret etmeye baþladým artýk...
Sen bana gelmeye çalýþtýkça ben engeller koymaya baþladim.
Bir kere olsun hiç sordun mu kendine neden bu kadar severken senden kaçmaya çalýþtýðýmý...
Onu da sormadýn!
Ama yine de sen bil.
Korkuyorum biz olmaktan, eskisi gibi olamamaktan ve biliyorum ki beraber olsakta hiç bir þey eskisi gibi olmayacak ne sen beni þüphesiz sevebiliceksin nede ben seni,
 O kadar yaþanmýþ hatalara raðmen biz olabilirmiydik gerçekten...
Her neyse yine sensizliðe mahküm ettim kendimi.
Yine seni  seve seve ölüyorum ve bu sefer bunu sen dahi bilmeyeceksin.
Eðer bilseydin senden vazgeçmek daha zor olurdu benim için...
Ýþte bu yüzden gökyüzü gözlü adam !
Benden nefret et, bana baðýr çaðýr sana açýlan tüm yollarý kapat , kapat ki ben senden gitmek kolay olsun.
Yoksa seninde benimde acýdan baþka yaþayacaðimýz birþey olmayacak,
Bunu sana yapmaya hakkým yok senin mutlu olma hayallerini elinden almaya hakkim yok.
Bu yüzden artýk biz diye baþlayan cümlelere veda ediyorum...." Hoþ'Ça'Kal"
         

                                                    CurlyWriter