Yaþlý kadýn üzerinde’Mevhibe Dayýoðlu ‘yazan mermeri elindeki iki kiloluk bidonla
sulayýp yýkarken çok yakýnýndan gelen yumuþacýk,tatlý sesle baþýný sesin geldiði yöne çevirdi,
sarýþýn,kýsacýk saçlý,mavi gözlü melekler kadar güzel ve masum yüzlü bir genç kýzýn içini çeke çeke aðladýðýný gördü.’Çok güzel ,þýk ve zarif’diye düþündü.’Televizyonda sunucu ya da ti-
yatro oyuncusu olabilir.’Elindeki mavi bidonu ters çevirip kalan suyu da papatyalarýn üzeri-
ne devirirken ‘Annemin fotoðraflarýna benziyor’dedi kendi kendine ‘O da sarýþýn mavi göz-
lüymüþ,o zamanlar renkli fotoðraf olmadýðý için belli deðil ama annemin sarýþýn ,mavi gözlü olduðu hep söylenir.Fotoðraflarýndan çok güzel bir kadýn olduðu belli yine de.’
Genç kýz aðlamaklý bir sesle kendi kendine daha doðrusu üzerinde’Sare Þenyüz’yazan
Mezar taþýna bakarak konuþuyordu..’Yine yanlýþyaptým,kendimehakimolamadým.Duygularýmý bastýramadým anne’ Bile bile ‘Lades ‘dedim.Çok çaba sarfediyorum ,Her seferinde söz veri-
yorum kendime.Ama bir þey var tutuyor beni yapamýyorum,tutamýyorum sözlerimi anne. Kendimden çok sýkýldým,bir gram sevgi yok içimde kendime karþý.Düþüncelerime güvene-
miyorum.Hiçbirini gerçekleþtiremiyorum;çünki yaþam bir kördüðüm,çözemediðim,devam
ediyorum saçmalýklarýma.Bir insan hiçbir þey baþaramaz mý? Baþaramadýðý da oluyormuþ
demek ki...çok geç olsa da bunu öðrendim.Elimi hiçbir taþýn altýna koyamýyorum ,beceremi-yorum’Seviyorum’diyorum ama sevgi bu mu? Sevgi, sevdiðine zarar verimek mi?Sevdiði-
ni üzmek,huzursuz etmek mi?Sevdiðini kendinden uzaklaþtýrmak mý? Sorulara yanýtým yok
En baþta kiþiliðim yok…ben kimim,ne yapýyorum,amacým ne ?Ne için ,kim için yaþýyorum?
Yarýn ne olacak? .’Hýmm,gönül meselesi ‘diye fýsýldadý yaþlý kadýn.’Aþký sen ne sandýnyavrucuðum? Bala bulanmýþ zehirdir aþk.’’Kendimi yok etmeye bile cesaretim yok anneciðim.Herþeyi yaparým diyorum ama bir adým bile atamýyorum yerimde saymaktan baþka,hep geri ‘Vah yavrucuðum vah ‘diye üzgün üzgün baþýný sallayarak ayakta dikilip kalmýþtý yaþlý kadýn ,gençliðini ilk aþkýný düþündü;sabun köpüðü gibi uçup giden aþkýný. .Yüreðindeki külleri karýþtýrarak bir kývýlcým patlattý.’Aþk bir masal’dedi içinden,’Bir varmýþ,bir yokmuþ’
‘Benim kadar geri giden kaç kiþi var acaba? Zamanýnda yaptýðým hatalardan ders al-
mam gerekirdi,niçin alamadým?Neden ayný hatalarý tekrarlayýp duruyorum?,Allah beni niçin
sevmiyor?,Neden unuttu?,Ya da benim inancýma mý inanmýyor?’…Yaþlý kadýn genç kýza doðru bir adý attý,onu avutmak istedi ama ters bir yanýt alýrsam diye düþünerek olduðu yerde kaldý.‘Hep hata ararýz ya birilerinde,ne kadar doðru ki bu?,Bizi yalnýz býraktýðý için babamý çok suçluyorum,ama kime göre suçlu babam.Yaþadýklarým için sürekli birilerini suçluyorum.
Onlarýn geçerli nedenleri yok mu benim olduðu kadar? Ben neler yaptým kimbilir,karþýlýðýnda
Bedel ödedim belki de…O kadar tümcem var ki ,hangi birini sayayým bilmiyorum.Kendime çok kýzýyorum,kendi kendimin tek düþmaný benim aslýnda.En kýsa zamanda yok olmak isti-
yorum.Dedim ya cesaretim yok kendimi yok etmeye anne!’…
Yaþlý kadýn bir kez daha okudu yasin’in ikinci sayfasýný,kendini veremiyordu duaya.
Kitabý kapatýp yanýbaþýndaki taþa oturdu.’Yavrucak bunalýmda,kesinlikle yardým almasý gere-
kir.Ona yeðenimin torunu Ayþe’den söz etmeliyim,iyi bir ruh bilimcidir.’’Þu an günlerdir ol-
mak istediðim yerdeyim,ama neden buradayým onu bile bilmiyorum.Hiçbir þeyi hak etmiyo-
rum aslýnda tek þey yalnýzlýk hak ettiðim.Buna gerçekten inanýyorum,kimseye layýk olduðu,
hak ettiði þekilde davranmyýorum ki.Gözyaþlarým bile terk ettiler beni ,akmýyorlar.Yardým et bana anne!,yýlardýr gelmediðin yere bir kez olsun gel ve bana yol göster ya da tut elimden gö-
tür olduðun yere.Þu an tek istediðim bu.Baþka seçeneðim de kalamadý zaten.Dedim ya,baþara-
bildiðim tek bir konu bile yok.En azýndan senin yanýna gelebilirim,bundan korkmuyorum ama
arkamda gözü yaþlý býrakacaðým insanlarý aklýma getirdikçe içim daha da çok acýyor.Beni ha-
yatlarýnda bir yerlere koymuþ insanlara haksýzlýk ettiðimi düþünüyorum.Kendime olan nef-
retimi arttýrmaktan baþka da bir iþe yaramýyor aslýna bakarsan.Baþka bir düþünca yok kafamda.’ Vah evladým vah…anne ölmüþ ,baba ilgisiz …arkasýnda býrakacaðý insanlar
kim acaba? ‘Beni hayatýnda bir yerlere koymuþ insanlar’ diyor.’Þu an kime ne anlatýyo-
rum,isyan mý þikayet mi ediyorum,yardým mý istiyorum anne? Gerçekten beni duyuyor-
musun,söyledikleri doðru mu? Sevgilimi çok özledim,beni sarýp sarmalayan kendinden
bilen sevgilimi.Bile bile kaybettim onu .Bile bile terk ettirdin kendimi,mutluluðumu
þýmarýklýðýmla kendi ellerimle yok ettim.O yüzden her olumsuzluðu,her acýyý hak
ettiðimi düþünüyorum anne.Kimseye bir yararým dokunmadý bu güne kadar.Yanýna gel-
mek istiyorum ,beni býrakýp gitmiþ olsan da ben yine de seni istiyorum.Belki gerçek ye-
rim orasýdýr.Þimdi anladým ki boþa konuþuyorum.Tek dileðim uçup gitmek senin gibi.
Beni yanýna al lütfen annem…’
Kýz þimdi elini yüzüne kapamýþ katýla katýla aðlamaya baþlamýþtý.Yaþlý kadýn elin-
deki dua kitabýný çantasýna özenle yerleþtirip gözyaþlarýný da elini tersiyle silerek gençkýza
doðru yürüdü ve ‘Lades!’diye seslendi.’Yavrucuðum ,ne güzel ismin var.Kendin de öyle
Ýstemeden kulak misafiri oldum anneciðinle dertleþmene,sonuna dek dinledim.’Genç kýz
Þaþkýn þaþkýn bakýyordu yaþlý kadýna;kabristanda tek baþýna olduðunu sanýyordu varlýðýnýn
farkýnda bile deðildi.’Nedir seni böyle karamsar ,umutsuz yapan? Yaþamýn hiç mi güzel ya-
ný yok çocuðum?Henüz baharýndasýn,yaz var,sonbahar ,kýþ…daha ne gördün ki sen? Bir
Okulun ya da bir diplaman vardýr her halde,öðrenci misin,bir iþin,mesleðin?....’
Kýz yanýt vermeden dalgýn dalgýn uzaklara bakýyordu.Yaþlý kadýn ona biraz daha yaklaþýp elini genç kýzýn omuzuna koydu.’Annem beni doðururken ölmüþ,fotoðraflarýný gö-
rüp hayalini sevdim.Yetmiþ yaþýndayým ve en az altmýþ yýldýr her ölüm yýldönümünde gelir
ben de onunla konuþurum.Anneciðin sana yardýmcý olamayacaðý gibi çok da üzülür.Bir
ölüden yardým istemek akýl iþi mi? SEN ,kendine sen yardým edeceksin.Yüreðindeki zehirli
otlarý söküp atarak baþlayacaksýn iþe.Yerlerine papatyalar,gelincikler,nergisler ekeceksin.
Baykuþlarý,akbabalarý kýþalayýp yerlerine bülbül,kanarya,serçe uçuracaksýn güzel kýzým.
Zehiri bal eyleyecek,hayat sana somutsa da sen ona hep gülümsemeyi sürdüreceksin yav-
Rucuðum .Anneciðine dua etmek için gel,ona güzel þeyler söyle.Ben öyle yapýyorum.Ne demiþMevlana’Gül düþünürsen gülistan,diken düþünürsen dikenistan olursun’Yaþam bir savaþtýr çocuðum,uzun süren bir savaþ,yenme de vardýr yenilme de.Bazen yüreciðin sevinçle dolar,coþarsýn,bazen de mutsuz olur aðlarsýn.Hatalar yapa yapa tanýrsýn hayatý ve insanlarý.Olayla-rýn üstesinden gelmek için çaba gösterir,yýkýlýp pes emezsen ayakata kalmayý baþarýr,amaç-larýna isteklerine ulaþýrsýn.Anneciðinle uzun uzun konuþtun.Bana yanýt vermiyorsun,dilin var,deðil mi?Genç kýz kirpikleri oslanmýþ,güzel gözlerini yaþlý kadýna çevirerek gülümsedi.‘Teþekkür ederim efendim,çok ama çok teþekkür ederim…bana inanýlacak gibi deðil ama ba-na o kadar iyi geldiniz ki yüreðimde papatya,gül,sümbül…ne ararsanýz var;her hüzünlü anýmda sizi düþüneceðim ve olaylarýn üstesinden geleceðim’’Ha þöyle be çocuðum,sana da bu yakýþýrdý,umutsuzluklara isyan deðil umut ve çaba iyi gelir.Ben annemi kaybettikten sonra babam bana kýyamadýðý için bir daha evlenmedi,babaannem büyüttü beni.Babaannemin ölümünden sonra da ben babamý yalnýz barakamaya kýyamadýðým için evlenme iþini hep erteleyip durdum. Baba-kýz iliþkilerimiz çok çok iyiydi,anlayýþlý ,olgun ,hoþgörülü harika bir babaydý.Vasiyeti üzerine onu Edirne’ye kýz kardeþinin yanýna defnettik.Her yýl ziyaretine giderim babacýðýmýn.Aþkýmý da hiç düþünmemeye çalýþýyorum.Ne derler ‘Eðer onu çok seviyorsan býrak gitsin dönerse senindir,dönmezse zaten hiçbir zaman senin olmamýþtýr’….


Sevinç Doðancan GÜVEN