Sarkýtlarýn dili olsa da konuþsa üstelik saniyeler bölünürken milimlere.

Andan ýrak bir teneffüsteyim: Dünden sarkan yalanlarý görmezden geldiðim ben diliyle tutturduðum beynamaz bir þarkýyý çalarken kelaynak kuþlarý.

Ötelerin diliyim aslýnda; ötesizliðin de öteberisi bir ikilem iken tahayyüllerime kondurduðum baþlýk…

Önceler bir rutin,

Görünmez þeceresinde insanlýðýn

Minicik bir buse tadýnda

Her edimi, her devrimi yine saklý özde,

Korunaklý düþlerin de çetrefilli dinginliði.

Deniz hizasýnda olmalý tumturaklý vazgeçiþler

Bir de yanýp k/öz olan nameler uydurmalý,

Hayli geçkin bir þiiri kulp yaptýðým

Görünmeyen öfkeli y/aným tadýnda

Sulh bellediðim bilinmezi tetikleyen:

Hanidir savsakladýðým,

Gönül torbamda farklý farklý acý.

Derleyip toparlamalýyým da

Sofrasý kurulmaya hazýr bir perdeyi çektiðim

Göz hizasý.

Hizaya gir, demelerin bedeli olsa olsa,

Densiz kýtalarýn iç döküntüsü:

Azýcýk ondan azýcýk bundan týrtýklamýþ olsam keþke:

Hem fena mý olurdu,

Muzip bir dille feveran ederdim gece gece.

Ah, kaykýlmýþlýðým; ah darmaduman çocuk yaným,

Safkan hüzün safkan her daim:

Anamdan geçti irsi belli ki;

Þuncacýk aklýn kargacýk burgacýk ilahý

Nasýl ki þiir yüklü özlem;

Nasýl ki dün özürlü güncem…

Nasýl’dan çýkýp da yola nasiplendiðim

Azýcýk da olsa zehir olan neþem.

Kelimeler birikinti, kelimeler çapulcu;

Yosun tutan eklerin denden talimatý

Yine kayýp bir örtüyle sarmalamýþken engelli onca düþü,

Mihriban’ým, sefil yol arkadaþým;

Sefamý sürsem keþke devrildikçe heceler;

Cefasý ezelden belli düþ ürünü mutluluðun.