Bazı ölümler şaibelidir tıpkı hayatın
attığı çalımla, toz duman olmuşken kursağınızda kalanlar.
Anlatılmaz ki anlatmaktansa susar
insan.
Hele ki insan yüreği ile bağlıyken ne
zordur kendinden geçmek.
Ne zordur kendinden vazgeçmek bu
uğurda hayat tetiktedir aslında insandır insanın zehrini alan bazense
yüklendiğiniz yükümlülüğünüzü de aşar.
Aşar ama zaman aşmaz asla.
Sadece zaman örseler.
Anlamsızlığın gizemi ile bütünleşir
benlik zira benliğin tek derdi yine kendisidir.
Asılsız ithamlardır zora sokan hayatı
ve yalandır ölümle sevginin zifafı.
Susmaktır evren her rest çektiğinde
payınıza düşen.
Doğduğunuz günden beri hem de ve
defalarca.
Ne ilktir vazgeçişler ne de sondur
kendinize paye vermediğiniz.
En büyük derdi insanın yine
kendisidir bu yüzden yorgunluğunu kimselerle paylaşmaz hele ki sevdiği
insanları kaybetmek korkusu ile sadece kabuğunda örerken yüreğin rehavetini.
Sevgiler.