NEFÝS TEZKÝYESÝ.

          Evet herkesin dilinde Evliyaullah’ýn sözleri var ama, kin ve nefretten kurtulup insanlarý sevemiyor. Ýnsanlar Allah’a ulaþmayý dileyip þeytan ve taðuta kul olmaktan kurtulup Allah’a kul olarak kardeþler olarak kendilerine karþý en büyük düþman þeytana ve taðuta karþý çýkmalarý gerekirken, þeytan ve taðutun kulu olan insanlar þeytanýn emrinde birbirlerini düþman görerek boðazlamaktadýrlar.

          Halbuki büyük Allah dostu hz. Yunus ne diyordu!

          Biz kimseye kin tutmayýz,

          Aðyar bile dosttur bize.

         Evet bizim düþmanýmýz insanlar deðildir. Tüm insanlarýn düþmaný nefislerindeki afetlerdir. Eðer nefsimizdeki afetleri tezkiye ve tasfiye ettiðimiz zaman kimseye düþman olmadýðýmýzý göreceðiz.

          Allahüteala Kur’an’ý Kerimde bunu özellikle ayetlerle biz insanlara emretmiþtir.

91/ÞEMS-7: Ve nefsin ve mâ sevvâhâ.                                                                                  Nefse ve onu (7 kademede ahsene dönüþecek þekilde) sevva edene (dizayn edene) (andolsun).

91/ÞEMS-8: Fe elhemehâ fucûrehâ ve takvâhâ.                                                            Sonra ona (nefse) fücurunu ve takvasýný ilham etti.

91/ÞEMS-9: Kad efleha men zekkâhâ.                                                                                   Kim onu (nefsini) tezkiye etmiþse felâha (kurtuluþa) ermiþtir.

91/ÞEMS-10: Ve kad hâbe men dessâhâ.                                                                              Ve kim, onun (nefsinin) kusurlarýný örtmeye çalýþtýysa (nefsini tezkiye etmemiþ ise) hüsrana uðramýþtýr.

         Nefis tezkiyesini Allahüteala amelüssalihat olarak da vasýflandýrmaktadýr. Nefis tezkiyesi ise Allah’ýn isminin zikri ile olur ve zikirle ruhlar Allah’a ulaþýr.

          "Evet, þeytaný dinleyen bir nefis, kusurunu görmek istemez. Görse de, yüz tevil ile tevil ettirir."

          "Nefsini itham eden, kusurunu görür. Kusurunu itiraf eden, istiðfar eder. Ýstiðfar eden, istiâze eder. Ýstiâze eden, þeytanýn þerrinden kurtulur. Kusurunu görmemek, o kusurdan daha büyük bir kusurdur. Ve kusurunu itiraf etmemek, büyük bir noksanlýktýr. Ve kusurunu görse, o kusur kusurluktan çýkar. Ýtiraf etse, affa müstehak olur."

          "Ahirzamanda öyle insanlar vardýr ki; cennetlik amel iþler ama gidecekleri yer cehennemdir…” Bu hadîs-i þerif bizlere neyi anlatmak istiyor?

          “Sizden bir kimse cennet ehlinin amellerini öyle iþler ki, kendisi ile cennet arasýnda sadece bir arþýn mesafe kalýr; derken kitabýn hükmü ön plana çýkar ve o kimse bu sefer cehennem ehlinin amellerini iþlemeye baþlar ve cehenneme girer. Yine bir kimse cehennem ehlinin amellerini öyle iþler ki, kendisi ile cehennem arasýnda sadece bir arþýn mesafe kalýr; derken kitabýn hükmü ön plana çýkar ve o kimse cennet ehlinin amellerini iþlemeye baþlar ve cennete girer.”(Bu hadis, Nesaî hariç bütün kütübü sittede geçmektedir. bk. Kenzu’l-Ummal, h. No: 576).

Allah razý olsun.

Burhan AKSU