Tanimam.
Ben hep gunun sonuna yetistim.
O yuzdendirki gunesi hic tanimam.
Hep yuzume kapandi han kapilari.
Sur diplerinde actim gozlerimi urkerek titreyerek.
Terlemis ve üsüyerek.
Hadi kalk gec yolun karsisina bir bardak cay iste. Buz gibi ruhuna iyi gelecek.
Kim bilir belkide bir cayin bugusunda omur tukenecek.
Aksak notalarin sakrak ritimlerinde buldum ben kendimi hep.
Zoraki gulerek.
Tebessumu bile tecrube etmemis ben.
Mutlu etmeye calisiyordum bahti perisan hallerinden habersizleri onlerine perde perde oyunlar sererek.
Kiymet bilmezlere dokunmustu sanki mutluluk petek petek.
Bense aci cekmezsem mutlu addederim kendimi.
Bunu bilip acz ettiler beni hep bilerek ve isteyerek.
Bir cana kiyilsin bakalim yok hukmunde gorulerek.
Kirilsin kalemim vicdansiz vicdanlarda gidim gidim bukulerek.
Baska gonullerde cincinlatsin gonlunu mest olmus zannederek.
Onu dua dua seven benmi mutlu ederim frezyalardan daha cok severek.
Zulm unu hayra yorsun piru pak gonlunde adaletle hukmederek.
Toz kondurmasin kendine.
Nefs in kusattigi vicdanini ozgur zannederek.
(
Tanimam başlıklı yazı
Seyrani tarafından
1.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
