1
Şimdi, muhbir bir imgeyi lav edelim:
Hani, çatık kaşlı filan da değil
Altı üstü aşkın neferi her kayıp
şecere.
Dokusunda ömrün yarım adalar inşa
edelim:
Çıkını olmayan gelinin;
Çivisi çakılmış tüm düşlerin
Soyunu da ihbar edelim:
Yerli yersiz çemkiren iblisi,
Köhne dehlizleri;
Künyesi kayıp şehri de mimleyelim
Tıpkı şairin küfesinde saklı maziyi
Yâd etmeden
Düşelim yollara yerli yersiz,
Sarnıcı kayıp enginlerin telkini ile
Mim koyalım her şiire.
Batılında ömrün;
Hazan kepçe kaşık kaşık örseleyelim
kalemi:
Şehla bir düşte
Yenilgi mahiyetinde
Her alın terini yok sayalım
Şaibeli göğün
Sıdkı sıyrılmış ömrün
En kuytusuna serelim serebildiğimiz
özetini
İfşa edilesi filan da değil hani:
Altı üstü bir can pazarı;
Bir sükûneti dillendiren
Sebebi olmayan bir cinayeti
Üstlensin de şair
Ölümüne seviyor madem evreni
Çivisi çıkmış her gölgeyi çarmıha
gerelim
Yerli yersiz hıçkıran yüreğin
Mabedi kalemi
Evirip çevirip batıralım çamura.
Bir haleden kayan;
Varlık kadar torpilli günceyi
Sunmadan hece hece
Övelim yerli yersiz her kimliği
Varsın dumura uğrasın adalet;
Varsın yitip gitsin o benlik ki
hidayet
Düşkünü aciz ruhu
Vuralım yerden yere
Gün dönse de geceye
Gecenin nutku tutulsa da
Hurafeler dizelim cahil gölgenin çevresine
Aşkın her zerresi uğramadan hezimete
Çekip gidelim acele ile:
Ketum varlığı;
Asaletin geride kalmış kırık kulpu
Aşkı, sevgiyi çıkarmışken gözden
Gerilelim tüm haşmetimizle;
Kurban seçilen kimse
Tahliye edelim iyiyi, güzeli
Hani olur da evren uyanır ansızın ve
Uyarır İlahi Adaleti:
Vadesi dolmadan her heceyi ve kalemi
Tefe koyalım
İfrata kaçan tüm nefreti
Boca edelim şiire
Varsın yok sayılsın onca şiirin
sahibi;
Varsın efsunlu bir terk edişe mahal
versin
Evren ve sahibi bunca fani sıradan
Sıra dışı bir künyeyi de
Sıradan geçirelim
Kalem uyumadan gecenin koynunda…