Parmaklıklar arasında geçen zaman,
bayramı da unutturur insanlara.
Orada farklıdır yaşam ; başka dünyalar kurulur ve yıkılır dört duvar arasında.
Dostlar tespih şıkırtıları, volta zamanıdır
ve kimse arkasına bakmadan yürüyemez ,
kahpe bir şiş korkusu yaşanır kanlı bakışlarda.
Bayram onlara umudu hatırlatır,
Gardiyanın soğuk sesinde soyadları okunduğunda.
Yaşama sebeplerini hatırlarlar çocuklarının bir gülüşünü
gördüklerinde o yorgun bakışlarıyla,
ve demir kapı kapanır yüreklerin üzerine
ziyaret saatleri sessizce son bulduğunda.
Şekerler dağıtılmaz orada çay içilmedikçe,
bayram harçlıkları ise haraçtır garibanın zayıf ensesinde ,
özlem bir köşede zincirlidir hep yüreklerde
kaderin mahkumları , bulutlara baka baka kalır gözleri yaşlı sessizce.
Ciğerler çürür her kum tanesi düştüğünde ,
Mektuplar sessiz çığlıktır sevda namelerinde,
O sert adamları tek şey ağlatır biz bilmesek de ;
''Kanadı kırık bir kuşun çırpınmasıdır avlu köşesinde ''
ALİHAN ALTITAŞ - 2011