Bir ölü’yü taþýrken sýrtýnda gecenin nefsine bir darbe sunuldu geceden firar eden ölülerle kutsandý evren.

Mabedinde yas’ýna vakýf her hale aslýndan uzak iken taktýðý maske ve sýrdaþ bildiði her dostun da yüreðine d/okunmak isterken.

Maviden ceketi.

Maviden rüzgârý.

Maviden ibaretti iþte gözyaþý.

Aþký azap bilen bir yakarýþla gök dillendi; gök ayrýldý ortasýndan belki de çatlayan deðil çatlatandý inancýn þerh düþtüðü o gece mavisi.

Aþkýn bir rubai olduðunu düþündü sonra aslýnda aþký uzamýnda kimsesizliðin yasýný tutarken hala sevebilmeyi diledi ve daha da çok sevmeyi.

Ellerini uzattý þiir kan damlayan dizelerde þehirdi pusuya yatan.

Aþký mimledi kimi zaman deyiþler ve kör ebe sevinçler ve Ýlahi Aþkýn akýþýna kapýldý her vakit düþtüðü darda sýðýndýðý Rabbine binlerce kez yalvardý ve baþýný sadece O’nun huzurunda eðmenin ulvi coþkusuna nail oldu.

Gök gözlerinde sevincin Ýlahi satýrlar tutuþtu; matemin de dibine vuran bir þiirle çýktý yola.

Rutindi insanlar ve zulüm ve nefis.

Ölmekle iþtigal satýrlara su verdi ve canlandý her biri.

Susuzluðunu dindirmek için avuç avuç içti sözcükleri.

Cümlelerin izini sürüp de gün ve gece bazense takýlý yüreði bir þarkýda bir izlekte neye denk düþtüðüne binaen fýsýldadý ansýzýn belkiler geviþ getirirken yalanlarý diline dolayanlara öfkelendi ve düðmelerini ilikleyip hazýr ol’a geçti.

Hüviyeti ve hürriyeti.

Sancýlarý sanrýsýz geçecek günü müjdeliyordu.

Doðurgan evren ve tabiat ve de ölümlü faniler tokuþan yüreðin titrinde bir maruzat belledi göz yaþýný yine de uzaðýnda kalamadý hayatýn ve þiirlerin.

Tabular ne içindi ve de kurallar?

Sesler ne içindi sessizliðe hasret?

Sessizlik ne haddineydi evrenin hele ki ayyuka çýkan çýðlýklarýna zalimin ses edemezken?

Günü ufaladý saatleri dilimledi saniyeler nazarýnda geçen yýllarý ütüledi.

Üfledi ruhuna aþký ki kaybolana deðil varmayý arzuladýðý idi aþkýn asla bir fanide can bulmadýðý bilakis uðradýðý hayal kýrýklýklarý ile erdiði hidayetin sancaðýna yapýþtý.

Acýyan elleri deðildi gözleri de yanan deðil sadece yakandý ellerini uzak tuttuðu ve bedeni ateþten bir gömlekle sözlenen ruhu ise hafiflerken günbegün oysaki aðýrdý havasý þehrin ve kutsaldý gece ve hüsran.

Acýsýna sadýk idi madem acýmayý deðil acýndýrmayý sevenlerden uzak durdu ve acýmaya devam etti acýklý bir þarkýda baðdaþ kuran bir nakarat gibi acýlý hayatlarýn yelpazesinde tümlendi her hücresi.

Bir ýþýða hasretti madem matemin izinde kaybolmuþken gün ve gece.

Koruk düþlerin fýsýltýsýnda kordan bir hale.

Aþký müsvedde yapanlarý da görmezden gelip.

Acýnýn sandukasýnda sonun da baþý iken gece ve yalýtýlmýþ bir ömür.

Surunda ömrün sýrlý bir ayna belki de kýrýklarýn iyi geldiði o açýk yara.

Yamaladýðý her cümleyi yaðmalasalar da yaðýz duygularýn köhne bir enkaza düþen gölgesinde.

Bataða düþen bir ölümlü aslýnda safiyet yüklü benliðin iz düþümü nasýl ki yok sayýlmýþtý gözünde evrenin ve kütük gibi þiþmiþ satýrlarda bir su doku misali ayracýný kaybettiði dününden ayrý düþmenin de acýsý çökmüþken içine.

Sorularýn gazabýna uðrayan bir imleç gibi ýþýyan göðün de rahmetine binaen yeniden kalkýp da ayaða…

Hem daha ne görmüþtü ki; göreceklerine gýpta etti sadece Hakkýn nezdinde sevgiyi hak eden gönüllerde yaþamayý diledi Hakkýn rahmetine düþkün yorgun bir ömrün de huzura erdiði an iken o dua vakti… bitimsiz ve þikayet etmeden geçireceði ömrün de ön sözü olmaya dair bir kelime iken rahmet…