SEVGİDE ŞİRK
Mukaddime:
Rahmân ve Rahîm olan Allâh’u Teâlâ’nın Adıyla…
Hamd, Allâh’a mahsustur. O’na hamd eder, O’ndan yardım ve mağfiret dileriz. Nefislerimizin şerrinden ve amellerimizin kötülüğünden O’na sığınırız. O’nun hidâyete erdirdiğini hiç kimse saptıramaz, saptırdığını ise hiç kimse hidâyete erdiremez. Şehâdet ederim ki, Allâh’tan başka ibâdete lâyık hiçbir ilâh yoktur. Ve yine şehâdet ederim ki, Muhammed aleyhisselâm O’nun kulu ve Rasûlü’dür…
Bundan sonra:
Başkasını Allâh’ı sever gibi ya da O’ndan daha fazla sevmektir. Bu da şirktir. Sevgi ihlasla boyun eğmenin bir göstergesidir.
Mesela; aşık, aşık olduğu kimseyi sanki Allâh’ı sever gibi severse ya da onun sözünü Allâh’ın sözünden üstün görürse Allâh’a itaat etmez, aşık olduğu kimseye itaat ederse bu gibi hallerde kişi şirke maruz kalır.
Allâh Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurmaktadır:
“İnsanlardan bazısı Allâh’tan başkasını Allâh’a eşler ve benzerler edinir de onları, Allâh’ı sever gibi severler. İman edenler ise daha çok Allâh’ı severler.” (Bakara, 2/165)
“Onlar Allâh’ı bırakıp da kendisine bir delil indirmediği ve haklarında bilgileri olmayan şeylere tapıyorlar. Zulmedenler için hiç bir yardımcı yoktur.” (Hac, 22/71)
Şirke dayalı sevginin örnekleri, kadın ile erkek arasındaki ilişkilerde sıklıkla görülür. Bazı kimseler Allâh’a duymaları gereken sevgiyi ve bağlılığı, hiçbir şeye güç yetiremeyen aciz varlıklara yöneltirler. Kimi zaman, bir insanı hayatlarının asıl amacı haline getirir, her an her yerde onun ismini anar, onu yüceltir ve onun sevgisini kazanmaya çalışırlar. Sabah kalktıkları andan itibaren gün boyunca sürekli olarak o kişiyi düşünürler. Ya da o kimseyi düşünüp sabaha kadar uykusuz kalabilirler. Allâh’ın rızasını kazanmak yerine, sadece onu hoşnut etmeyi hedefler hatta kimi zaman, o kişiyi razı etmek için Allâh’ın rızasına uygun olmayan işler yapabilirler. Onun için her türlü fedakârlığı göze alır ama Allâh’ın rızasını kazanmak için çaba harcamazlar. Bu kişiler adeta birbirlerini ilâh edinmişlerdir. Nitekim sevgiyi anlatan bazı şiirlerde, yazılarda ya da romantizm üzerine yapılan konuşmalarda “tapmak-tapınmak” fiili çok sık kullanılmaktadır. İşte bu tür bir sevgi anlayışının temeli Allâh’a şirk koşmak üzerinedir. Allâh bir ayetinde, cahiliye inancına sahip olan insanların yaşadığı bu şirk sevgisine dikkat çekmiş, Allâh’a duyulan gerçek sevginin bunun çok üstünde bir güce sahip olduğunu ve çok daha kuvvetli bir bağlılık ile yaşanacağını bildirmiştir.
Allâh Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurmaktadır:
“Atalarınızı andığınız gibi hatta ondan da kuvvetli bir anma ile Allah’ı anın!” (Bakara, 2/200)
Allâh sevgisi, tüm sevgilerin üzerindedir. Allâh sevgisine tercih edilen, kalpten Allâh sevgisini çıkarıp onun yerine konulan bir sevgi, insanın Allâh’a şirk koşmasına neden olur ve bu da insanı cehenneme sürükleyebilir. Ancak insanların bir kısmı böyle bir tehlikenin farkında değillerdir. Bir insanın başka insanları sevmesi, onlara düşkün olması, ailesini, yakınlarını sevgi ile koruması elbette çok güzel bir ahlaktır. Sevgi duyabilmek, sevgi ve yakınlığı yaşayabilmek Allâh’ın insanlara verdiği çok güzel bir nimettir. Ancak bu sevgi sadece Allâh’ın rızası için yaşandığında insana dünyada ve ahirette mutluluk getirir. Allâh’tan üstün tutulan sevgiler, insana dünyada da ahirette de acı ve azap getirir.
Kadın-erkek ilişkilerinde Allâh rızası (evlilik) dışında karşılıklı kurulan bağlılık ve beraberlikler insanları harama, bazen de şirke saptıran en önemli konulardan birisidir. Bunlar evlilik ya da toplumda giderek yaygınlaşan evlilik dışı beraberlikler şeklinde olabilir. Şeytan bu konunun insanı ne kadar haram ve yanlışlara sürükleyebileceğini çok iyi bildiği için dostlarına da bu konuyu telkin etmektedir. Bundan dolayı şeytanın dostları da müslümanları yapmış oldukları televizyon programları ve filmleri, yarışma vb. şeylerle bu bataklığın içerisine çekmeye çalışmaktadırlar.
Bu romatik sevgi anlayışının sonucunda Allâh’a karşı yerine getirmeleri gereken bütün vazifeleri birbirlerine karşı yerine getiren, birbirlerini Allâh’tan bağımsız müstakil varlıklar olarak gören, Allâh’a karşı duymaları gereken hisleri birbirlerine karşı duyan “sevgililer” ortaya çıkar. Bu kişiler Allah’ı zikretmek (anmak) yerine sürekli birbirlerini zikrederler (anarlar). Sabah gözlerini açtıklarında kendilerini yaratmış ve onlara yeni bir gün vermiş olan Allâh’ı anıp O’na şükredecekleri yerde ilk işleri birbirlerini düşünmek birbirlerini hayal etmek olur. Kendilerini Allâh’a beğendirmeye değil de birbirlerine beğendirmeye çalışırlar. Allâh ve O’nun dini için fedakârlıkta bulunmazlar da birbirleri için türlü fedakârlıklar gösterirler. Allâh için Allâh’ın dini için bir zırnık infak etmezken sevgilileri uğruna dünyaları ve hayatlarını feda ederler. Bu ne büyük bir kayıptır.
Kısacası bu kişiler kulluk sınırlarını aştıkları, itaat mercilerini tanımayıp kendileri gibi varlıklara itaat ettikleri, her şeyden daha çok Allâh’ı sevmeleri gerekirken kendileri gibi aciz ve fani olanı sevdiklerinden dolayı bütün söylemiş ve yapmış olduklarının hesabını verecek olan fakir ve zavallı bir kimseyi ilâh edinmiş hale gelmektedirler. Nitekim dünyada son derece yaygın olan bu çarpık sevgi anlayışının örneklerine bakıldığında romantik erkeklerin ve kadınların açıkça birbirlerine “sana tapıyorum” gibi ifadeler kullandıkları görülebilir. Yine romantik sevgililerin aşık olduklarını iddia edenlerin birbirlerine yaptıkları konuşmalarda yazdıkları şiirlerde “nereye baksam seni görüyorum nereye gitsem seni düşünüyorum” gibi ifadeler yer alır. Oysa her nereye bakılsa ve her nereye gidilse düşünülmesi gereken tek varlık alemlerin Rabbi olan Allâh’tır.
Görüldüğü gibi halk arasında masum hatta makbul bir sevgi çeşidi olarak görülen romantik aşk ya da sevgi, gerçekte Allâh katında lanetlenmiş olan şirk koşmanın bir parçası olabilmektedir. Ne var ki gerçekleri ters yüz eden şeytan, her konuda olduğu gibi bu kavramları da aslından çarpıtarak insanlara süslü göstermekte insanların çoğu da şeytanın gösterdiği yolu izlemektedir.
Allâh Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurmaktadır:
“Andolsun ki Allâh’a senden önceki ümmetlere de (elçiler) gönderdik fakat şeytan onlara yapıp ettiklerini süslü göstermiştir; bugünde onların velisi odur ve onlar için acı bir azab vardır.” (Nahl, 16/63)
“Kendi yaptıklarını şeytan süsleyip çekici kıldı. Böylece onları yoldan alıkoydu. Oysa onlar görebilen kimselerdi.” (Ankebût, 29/38)
Kur-an’da bu tür ilişkilerde kadınlara karşı beslenen tutku dolu sevgiye özellikle dikkat çekilir. Bu kadın kişinin karısı sevgilisi hatta uzaktan “platonik” olarak sevgi beslediği herhangi bir kadın da olabilir. Eğer bu Allâh’ı unutturan, Allâh’ı gereği gibi anmayı engelleyen, Allâh sevgisine tercih edilen, kalpten Allâh sevgisini çıkarıp da onun yerine konulan bir sevgi türüyse kişiyi doğrudan şirke sürükler. Kuşkusuz aynı tehlike yalnızca erkekler için değil kadınlar için de geçerlidir.
Bu tür haramlar aslında kişinin Allâh’ın dışında başkasına beslemiş olduğu sevginin miktarına göre değişmektedir. Yani kişi Allâh’ı sevdiği gibi bir başka şeye sevgi gösterdiği, beslediği zaman bu şirk tezahür edebilir. Hatta bu haram ve şirk çeşidi bazen birçok insanın küçüklüğünden büyüklüğüne kadar içerisinde yetişmiş olduğu dizi, sinema ve dergi ve kitapların okunması veya bakılma sevgisiyle de kendini gösterebilir.
HÂTİME
Hamd âlemlerin rabbi olan Allâh’a mahsustur. Salât ve selâm yaratılmışların en hayırlısı Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem’in, âlinin ve ashabının üzerine olsun.
Yardım ve başarı, izzet ve şeref Allâh’tandır.
O, her şeyin en iyisini bilendir.
Muvahhid Kullara Selâm Olsun.
Polat Akyol.
KAYNAK :
TEVHÎD AKÎDESİ
