Bir düşü sonlandırabilirim ansızın ve çarmıha gerilen günahlar boyunu aşarken matemin yeni düşler eker yeni mutluluklar b/içerim: bir ömür ki azadesi dünün;  bir umut ki telvesi yarının; bir sema gösterisi ki yıldızların aşka ve hidayete erdiği; bir minval ki; içimdeki iklimi dilimleyen gizli ve mahcup öznem…

 

 

 



 

Fasıllar.

Fısıltılar.

Mizacın kavurduğu özlem ve tevafuk yüklü

Göğün de erdiği son noktada,

Dokunduğum yakut sureler.

İmanın ışığında

Gösterişli acıların da tebaası iken

İçinde yüzdüğüm ölü mevsim.

 

Bir kuşun kanadı kanadığında;

Bir düşün yarası tırmıklandığında;

Bir yankının erişimi eksi hanesinde

Ve tepişen yalnızlığın acıyla boyandığı

Her ihtimal,

Her zemin,

Her saklı tebessüm

İlhama sevk eden mütereddit kimliği ile

Kalemin de na’şına dolan ay ışığı.

 

Tereddütsüz sevdim seni

Sevmenin rüştünü ispatladım

Doğduğum güne denk düşen bir tevazu ile

Avuçladım da hicranı

Kökü babamın genlerinde

Aşkın sefasını süren elbet

Bu dünyaya ait olmayan bir sevdalı.

 

Kopuk mizacım günde kaykılan

Haşmetli gölgelerin vedasına

Alışık olmadığım bir zaman:

Ayrı düştüğüm sol yarım

Aynı bildiğim sağdıcım

Elbet kazanımım mutlak bir rota

Haz etmediğim öfke ve kibre

Sayacın takılı kaldığı metanet ve sebat

Kaba saba olmayan günün

Geceye devir teslim töreni.

 

Işıyan yüreğimde mutum

Aksıran sesinde yalnızlığın

Övündüğüm mezarım

Patavatsız mağduriyetimle serildiğim

Dingin bir rahle özlemi

Rabbimle baş başa

Devindiğim her hüzünde

Dönüp dönüp başa geldiğim bir merhale.

 

Koyu gözlerinde gecenin batıl bir hikmet

Sefil sesinde rüzgârın

İçime tıktığım asalet

Göğün de makberi dolunaydan ibaret

Bir gök taşı misali

İçime dolduğum

Geceden aşırdığım

Sebepli sebepsiz sevdiğim

Elbet olmadı asla bir rivayet.

 

Şimdi bekası rotamın

Yarına ermekle ilintili bir hurafe

İniltisi duyulmaz sesimle kabaran bir ırmak

T/aşkın sefası ile özgür kıldığım yürekten

Aşırdım ben bu sevda masalını

Görünüp görünmediğim ki tevafuk yüklü

Bir keramet

Olmazın oluru hiçliğime dokunmasın kimseler

Kimsesizliğime sahip çıkan Rabbime

Dönük yüzünde hidayetin

Aşkla düştüm bu yola

Aşka düşüp de vardım sona

Son bildiğim aslında başıydı masalın.


( Son Bildiğim Aslında Başıydı Masalın... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 10.06.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.