İÇİMDEKİ GÜVERCİN

 

İki dudağının arasındaydı, hayatım.

 

Çıkmaz sokaklarda,

 

bir güvercin gibi ürkek .

 

Tek celsede biter mi acılarım ?

 

Kal dersen kalırım, boyun eğerek.

 

Git dersen dermansız yaralarım .

 

Gidersem senden... 

Gidersem. 

Nefessiz kalırım.

 

Bir evet desen..

Af çıkar

şaşırır prangalar.

 

Söz kesmiştik halbuki,

 

bir ömür, şu hücrede.

 

Yok dersen kırılır kalemim,

 

Vurulur uçurtmalar... 

Gelinlikler süzülür, 

gökyüzünde.

 

Hakimde, savcıda sensin, bak bir kez yüzüme.

 

İnanmıyorsan, son sözüme.

 

İnfaz olarak...

 

Bir kez gülümse.. 

 

 

Hallacı Mansur gibi, bir gül ile öleyim.

 

Ölüm nedir ki? 

ölmeden önce ölene.

Soracaksanız  son isteğin ne diye?

 

İçimdeki güvercini vurmasınlar. 

Çırpsın kanatlarını gök yüzüne.

 

Gökten üç elma değil. 

Üç cemre düşsün.

 

Biri suya.

 

Biri toprağa.

 

Biride, mahkum aşklara.... 

 

Yılmaz Tizgöl

 

27/06/2020


( İçimdeki Güvercin. başlıklı yazı ylmztzgl tarafından 1.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.