Çıkmaz
çıkmaz
arka sıralar evimdi köhne sınıflar vatanım,
suskunluğum derdim olurdu sessiz sessiz yazarım
yorgunluğum vardı bitmek tükenmek bilmez
mum gibi erirdim belki de
ama yoktu bir ataşlara veripte yakanım
düşünmek ve yapmak arasında geldim gittim yıllarca
yokluğunu hissettiğim değerleri bekledim
vazgeçtiğim için suçlamazdım kendimi
her yeni başlangıç beni tekrar tekrar yordukça
her birine bir sebep bir mazaret besledim.
avunmak boştu aslında benim için amaçsa yoktu
sonuç hayaldi zaten kabullenmekte kolaydı.
ileri, gidilmeyecek kadar tehlikeli
arkamda ise hep pişmanlıklar
çıkmaz bu olsa gerek derdim kendime
yardım istemiyorum uzak durun benden dostlar.
kalıp yüzleşmek mi sebepsiz acılarla
yoksa kaçıp unutmak mı gerek bilemiyorum
her düşünce devamını getirdikçe
ben hiç bir yere gidemiyorum.
susmaya devam yine, düşünceler yine sessiz
ne zaman bitecek yoruldum ben
uyanmak istiyorum.
koşmayı becerebilseydim hayatta
ve zamanında konuşmayı
bilmiyorum belki de yazamazdım
bir kere olsun anlasaydı hayat beni
mümkünü yok duramazdım
ben bu değilim, sözlerim tükeniyor
durup düşünmek nafile, vakit geçiyor
ama uslanmıyorum,
yazık bir şiir daha bitiyor
(
Çıkmaz başlıklı yazı
sinan-kardas tarafından
12.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
