Duygu Ve Düşüncelerim Gün Batımına Karşı Oturmuş...
Düşüncelerim fikirlerimle pek parlak olmasa da beni
karanlıkta bırakmıyor. Yazarken bir seminer sunmuyorum sadece kendimle
konuşurken hissettiklerimi sizlere aktarıyorum, kendi duygularımı ifşa ederken
ne kadar doğru yapıyorum şimdi bunun derdinde değilim zaten. Kendime sizle
yanında bir yön bulmuşken sizlere doğru yürümek sizlerle olmaktır amacım,
buradaki amacım gönül zenginliği olan muhabbete ulaşmak bu hazineden payımı
almaktır bunca fakirliğime rağmen. Bu düşüncem sizlerce olumlu bulunur veya
bulunmaz kısmette varsa nasibi alırım diye çıktım yola. Satırlarım arasına
serpmiş olduğum birkaç gülümsemeyi gönül bahçenizde sulamak ve yetiştirtmek
kokusunu beraberce koklamaktır gayem başka ne diyeyim? Yalan mı söyleyeyim
doğru varken?
Yorgunluktan bitap düşmüşken gönül hanenizde bir nefes almak
için kapınızı açarsınız diye umut ediyorum. Dert keder ve sancılar sarmışken
bedeni ilgilenen yokken ilgilenirsiniz bilirim. Bazen yorgunluktan zor
yürüyorum yolda bir noktadan sonra adım atamaz hale gelirken elimden tutarak
bir bardak su vereniniz vardır diye yöneldim gönül kapınıza, bir çıkar ilişkim
yok. Bir şeyler söylemenize de gerek yok bir oturumluk yer açın yanınızda buda
yeter.
Ruhun yalnız başına daralması çok zordur bilirim, muhabbetle
açılması da kolay yaşadım bilirim bunu ruhumun daralırken neler çektiğini
kesinlikle anlatamam, kelimelere sözler kıyamam. Daralma alında büyük bir
fırtına kopacağını anladığım zamanlar, yüreğim nasıl ezilirdi birdenbire hiç anlatamam
yazamam özlemle muhabbete duyduğum özlem bir dağ olur karşıma dikilirdi
varamazdım!
Her akşam duygu ve düşüncelerim gün batımına karşı oturmuş, bu
gönlümü daraltan düşüncelerle kendimi karanlığa gömülmüş bulurdum, muhabbeti
önüne bir döşek gibi sermek üstüme yıldızları yorgan yaparak hayatı doruklarda
yaşamayı arıyordum özlüyordum… Oysa gece gündüz tabiat bütün gönüllerin aşka
çağırmasına aracılık eden o aşkın İlahi çağrısını duymaya çok ihtiyacım vardı
bu nedenle sizlere doğru yola çıktım.
Neler öğrenmedim ki bu yolda
Bazen kırıldı açılırken bu iki kolda
Yılmadım vazgeçmedim devam ettim
Kapına geldim aç kapını bir halim sor da
Bakma bana yabancı gibi ben yabancı değilim
Seninle muhabbetle sarılmaya hasret birisiyim
Sana yanlış gelmesin bu duygu sanma serseriyim
Kapına geldim aç kapını bunu bir hayra yor da
Muhabbetle sevgiyle aşkla kalın her daim, selamlarımla.
Mehmet Aluç