Monolog Röportaj- Þiir Duygu Ve Töz Yani Cevherin Bulunarak Ortaya Çýkarýlmasý Mýdýr?

 Yine bugün þiirin penceresinde bakarak, duygu ve kelimelerin yan yana gönülden dizilerek, mýsra mýsra kalemle sayfalara dökülen o sihirli atmosferiyle, gönül penceremizi açarak içeriyi doldurmak için, Kul Mehmet’le kaldýðýmýz yerden devam edeceðiz. Sayýn Kul Mehmet, þiir duygu ve düþüncelerden öte, bir töz dediðimiz cevheri hece ve kelimelerden önce bulup ortaya çýkarmak mýdýr? Yoksa duygularýn diliyle, aklýmýza gelen kelime ve heceleri dizmek midir?

-Öncelikle okuyucularýma ve sizlere selam vererek, baþlamak istiyorum. Vezinli ve kafiyeli sözleri, mýsra mýsra bir araya getirmek içine duygu ve hisleri katmadan anlamý ve manayý içine katan, cevheri yani töz dediðimiz içini süsleyen gece ve gündüz içinde yârin parýltýlarýný karanlýklardan, gün ýþýðýna çýkaran çaba olmadan mümkün deðildir. Ayrýca sükûtun pýnarýnda sadece su içerek, hazýr pýnarlar bulmak yerine, yeni pýnarlarý ellerimizle eþerek ortaya gün yüzüne çýkarmak için çaba olmadan mümkün deðildir. Ýçinde, içimizde yüzeceðimiz bir deniz olmadan, dilin içinde yeni bir gönlü okþayan dili bulmadan katmadan asla mümkün olmayacaktýr. Duygu ve hislerin kelimelerin, gönlün aþkýn sahilinde buluþmadan, bu buluþma için þair bu gerçekleþtirmeden sancýsýný çekmeden, çilesine katlanmadan þiir gerçek þiir olmaz. Þiirin duygudan önce, cevheri olan çabanýn gayretin sancýnýn hissedilerek, ruhumuzu tatmin edecek güzelliðini bulmadan içine katmadan mümkün deðildir. Ahmet Hamdi Tanpýnar:

“Ne içindeyim zamanýn,

 Ne de büsbütün dýþýnda;

 Yekpâre geniþ bir ânýn

Parçalanmaz akýþýnda.”

Þiirdeki anlam zenginliði yani cevher olan töz ahenkle coþku ile sancýlar içinde iken gülümseyebilerek bu sancýyý hissettirmeden gülümsetmek için çabanýn cevherin içine katýlmasýyla ancak þiir þiir olur. Hayatý yaþanýlýr kýlmak için çabalayan þair, gecesini gündüzünü uykusuz geçirerek kelime ve hecelerin peþinde içine yaþama sevincini katmak için çabalayarak o cevheri katarak, yazar ve o zamanda þiir gerçek bir þiir olur. Ahmet Kutsi Tecer ne güzel ifade etmiþ:

“Davranýn, halaya durun koçaklar,

 Ýþte baþ, iþte davul, iþte meydan!

Güzel halay çeken, güzel kucaklar,

Güzeli sevmeyen çýksýn aradan!

 Çal davul çal, güm güm oynasýn yürek,

 Üfle zurna üfle, uzun uzun çek,

 Yiðit olan, efe olanlar gerçek,

 Ayak ayak gider, çýkmaz sýradan.”

Ýþte Orhan Veli ve içine kattýðý cevher le yazmýþ iþte þiir iþte cevher iþte ruh iþte sancý çeken bir þair ve gülümsetmek için çabanýn sonunda yazýlan mýsralar:

“Aðlasam sesimi duyar mýsýnýz?

 Mýsralarýmda;

 Dokunabilir misiniz Gözyaþlarýma, ellerinizle?

 Bilmezdim þarkýlarýn bu kadar güzel,

 Kelimelerinse kifayetsiz olduðunu

 Bu derde düþmeden önce.

Bir yer var, biliyorum;

Her þeyi söylemek mümkün;

Epeyce yaklaþmýþým, duyuyorum,

Anlatamýyorum”

Ýnsan bazen anlatamaz lakin mýsralara döker, bazen istekler tam kelimeyle ifade edilemez ve gerisi okuyucuya býrakýlýr ve okuyucu mýsralarýn þiirlerin içinde gezerek, þairin sancýlarýný hisseder ve þiirle bütünleþir. Ýþte cevher bazen anlatýlamaz yaþamak gerekir anlamak için, varmak gerek ona anlam katmak için, içine kendini katmak gerek cevher insanýn gönlüdür bakýþýdýr dünyasýdýr, dünyayý daha yaþanýlýr hale getirme hülyasýdýr.

-Çok teþekkürler ederiz bu bilgi ve duygularýný yaþattýðýnýz için, ocakta çayýmýz demlendi buyurun çay içmeye gidelim, bütün çaylar bizden lütfen hesabý ödemeyin, çaydan sonra görüþürüz.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet