Eli Cebinde Üzgün, Karþýdaki olsa Düzgün

-Konun baþý belli olsa da sonu belli deðil.

Esas olarak bu söyleþi karþýlýklý konuþma çok ciddiydi. Buyurun büyük bir rahatlýkla kulak misafiri olalým.

-Önemli olan baþý sonu zaten ya iyiye gider ya da ayrýlýða.

Ýçimden ben” Elbet baþý sonunu güzel takip ederse az sabýrlý olursa iyiye gider” diye düþünüyorum.

-Nasýl bu kadar emin konuþuyorsun?

-Eminlikle alakasý yok hayata bakýyorum ve ona göre söylüyorum.

Ayný ben kopyam sanki!

-Hayatýn neresine bakýyorsunuz?

Buyurun alakasýz bir insan!

-Siz neresine bakýyorsunuz?

-Ben mi bilmiyorum!

-Ben her yerine yönüne geliþine gidiþine bakýyorum.

-Geliþ gidiþ derken?

-Doðum hayat yaþam gençlik ihtiyarlýk ve ölüm…

-Yani bundan anlýyorsun?

-Evet.

-Ben niye anlamýyorum?

-Bakmýyorsan göremezsin alakadar olamazsan sezemezsin.

-Kendime bakýyorum aile bakýyorum, canýmýn çektiði bir þey olursa gerçekleþmesi için çabalýyorum.

-Ýþte sen tek kendine ailene bakarken göremiyorsun ve zaman önünden akýp gidiyor.

-Senin yanýndan geçip gitmiyor mu?

-Gidiyor da ben herkesle ilgileniyor hatýrýný soruyorum yardýma ihtiyacý varsa koþuyorum ve zaman giderken bana teþekkür ederek el sallýyor?

-Neden el sallýyor?

-Zamanýn içini az hoþlukla doldurmaya gayret ettiðim için, içi boþ gitmediði için.

-Anlamadým ama neyse.

-Senin iç dýþ sahaný kaplayacak konular deðil.

-Ne yani cahil miyim ben?

-Ýlgisiz alakadar olmayansýn.

-Ne alakasý var?

-Bak þu karþýda gelen eli cebinde, baþýný öðe eðmiþ, üzgün derdini içine atmýþ gelen insaný gördün mü?

-Hani nerede?

-Bak karþýdan geliyor.

-Eli cebinde üzgün ve derdini içine atmýþa benzemiyor.

-Sen bu halde hiç dolaþmadýðýn için bilemezsin, ben çok gezdim.

-Sizden yani?

-Hayýr, bizden, ben sen yok, biz var. Bak o adama temel ihtiyaçlarýný ne nedenle karþýlayamadýðýný bilmiyorum lakin ihtiyaçlarýný karþýlayamýyor yetersiz kaldýðý aþikâr.

-Çalýþsýn.

-Çalýþmadýðý ne malum?

-Çalýþsa böyle olmazdý.

-Ýnsanlar refaha huzura kavuþmak için çalýþtýkça, zamlarla cebinden cüzdanýndan paralarý utanmadan zam adý altýnda çalmýyorlar mý?

-Piyasa böyle elden ne gelir?

-Ýnsanlýkla merhametle, karþýndaki insaný insan görerek soymayý býrakarak, insanýn kalbinde yaralar açmayý býrakarak elbette.  Ýþte bu piyasanýn baþýndakilerin hepsini hapse atacaksýn, insanýn problemine çare olacak problemleri çözecek olaný baþýna getireceksin.

-Buda gasp olmaz mý?

-Onlarýn ki soygun gasp süründürmek olmuyor mu? Onlar insanlýklarýný satmýþ sonrasýnda insanýn kazancýna göz dikerek gasp edince bu olmuyor mu?

-Þey yani üretende kâr etmek zorunda yoksa nasýl üretecek?

-Yani kâr etmiyor mu? Dün 15 lira iken Peynir bugün yüz lira bu soygun deðil mi?

-Devlet var mekanizmasý var.

-Varda hangi utanmaza insanlýðýný satana yetiþsin ki, ülkemizde ne kadar aþaðýlýk insanlýðýný satmýþ var ve yýllardýr da bunlarla yaþarken renklerini belli etmezken, bir anda bir yerlerden güç alarak ortaya çýktýlar.

-Aman bir çözen çýkar elbette.

-Ýþte böyle dedikçe bu hale geldik insaný zengin olaný aç gözlü olan satýlmýþlarý suçlamadýk hep baþkalarýný suçladýk aman boþ ver dedik ve kaybettik sonunda.

-Neyse Beyefendi benim az sonra havuz sefam baþlayacak arkasýnda masaj, sonrasýnda imaj çalýþmasý, sonrasýnda debriyaj, hanýma makyaj, tatile gidecek birkaç bagaj pardon valiz, benimde halim bu, ben kaçayým yarýn nerdeyiz bilmem gezeriz yer içeriz, ancak yetiþiriz lakin sað olsun þans bizden yana yaþamaya çalýþýyoruz iþte.

-!!!

Mehmet Aluç