Zalim
Şu üç günlük dünyada, sordun mu hiç kendine
Rahmetin ikrarıyla; kime kuruldu âlem?
Zındık düşüncelere, taraf iken içinde
Hayatın kavramını, çözebildin mi zalim?
Bir bakın etrafına, deniz mavi, gök mavi
Bozulamaz ki asla, böylesi bir müsâvi
Sırrını ermek için, üstlenirken bir râvi
Tespitin ikrarını, sezebildin mi zalim?
Dört mevsimin gizine, yorsan biraz şu aklı
Anlayacaksın belki, kim özgür, kim yasaklı
Akıl başta süs değil, ne yollar var zikzaklı
Hasletin süzgeçinde, süzebildin mi zalim?
Doğruları yanlıştan, ayırt edemeyen göz
Cürümün çıkarında, tekrar edilir her söz
Köreltilen hislerde, kalmazken senden bir öz
Menfaatin kökünü, kazabildin mi zalim?
Çeşit çeşit insan var, eğrisiyle doğrusu
Sağır ve dilsizlerden, oluşuyor yarısı
Bize Sûr sesi gerek, İsrafil’in borusu
Gafletin uykusunu, ezebildin mi zalim?
Dünya kurulduğunda, saf temizdi duygular
İnsanlığa yön verdi, kapalıyken algılar
Zalimlerin nezdinde, çoğalırken kaygılar
Hasetin oyununu, bozabildin mi zalim?
Nice insan can verdi, bir musibet yüzünden
Kimini dara soktu, kimi yandı hüzünden
Kimine ders olurken, kimi kaydı özünden
İnayetin içine, sızabildin mi zalim?
Canavar ruhun ile, kuşanıp geziyorken
Büyük, küçük demeden, insanı eziyorken
Sonra bir şey yok gibi, ortadan tozuyorken
Cemiyetin önünde, azabildin mi zalim?
Melâmet hırkasını, giyinebilir misin?
Çıkarsız iyiliğe, soyunabilir misin?
Yoklukla sınanmaya, dayanabilir misin?
Adaletin yönünü, çizebildin mi zalim?
Şair deyip de geçme, yazmak en zor zanaat
Akla ziyan sözlerle, vuku bulmaz bu sanat
Dağarcığını büyüt, aza etme kanaat
Sanatın ummanında, yüzebildin mi zalim?
Kardelen
16.01.2021
Çift ayaklı bir şiirim.
