sende;
bir arpa boyu yol aldığımı sandığım sen
yalnızlığıma yaftalanmış ne varsa senden yana
dilimde binlerce ah oluyor tarifi imkansız
karanlığıma haps olmuş yıldızların gölgesinde
esaret içen güneşim küskün
sonunda sende payını aldın ya
sana da bulaştırdım ya ömrümün suyunu
iğreti karanlığa taşıyan ışıksız yanımı
yüreğime kar yağıyor
gökyüzüme yansıyor aynaların buzdan çatlağı
donuyor bedenim
üşüyor ayın ziyasında anılarım
sen
melankoli yanlızlığıma
set çeken adam
sonsuzluğa uzanan labirentlerimde
kapımı çalan gölge
mor erguvan dallarından
salkım salkım sarkan âşk
artık
dışımdasın yüreğim
karın
yağmurun
hüznün ürperti seslerinden uzak
kıraç ve yalnızsın
açmasan da kepenklerini
kendi iç dünyamda
hiç büyümeyen ipekten bir gecesin
kara sevdamın ak saçlarında
ulaşılmaz iklimsin kıyılarımda
ne zaman tutulsam sana
tutulduğun benim
o ilk sevdalıların
âşk şarkılarında
bazen mevt kokarım
bazen yâsemen,
senin gözünde
Kardelen
Mevt; Ölüm
