Anlatayım
Ben
çocukken yarınları düşünmezdim
Dünü
düşünürdüm hep
Gülümsetmezdi
Yakardı
canımı hatta
Ama
hayal etmeyi beceremezdim pek
Ağırlığından
günün
Belki kırgınlığından dünün
Yarınlara gücüm yetmezdi
Sen şimdi bana anlat de
Ben sana yarınları anlatayım
Sen anlat de yeter ki
Anlatırım bildiğim kadarıyla hayatı
Hayat bir yol, yolcusunun sen olduğu
Mutluluk, hüzün, neşe…
Duygu dolu duraklarıyla dolu
Yarının hep muammalarda bulunduğu
Yalnızlık ve kalabalığın sofrana bir konulduğu
“Hayırlısı” limanına sığınıp
Vazgeçişlerin çok olduğu
Yolculuk işte nihayetinde bu
Ben artık yarını hayal etmeyi daha çok seviyorum
Bıraktım ardımda dünü
Düşlerim doluyor gecelerde
Kana kana içiyorum
Üstelik yok sitemim bugüne
Dün raflarımda, bugün koynumda
Yarınlara sarılıp uyuyorum uykularımda
Sen şimdi bana anlat de
Gel ben sana hayal etmeyi anlatayım
Nasıl güzel baktığını kırmızı gülün
Dikenine rağmen nasıl açtığını kaktüsümün
Dalgalandığını denizin heybetinden gecenin
Bir martıyla simit paylaşıp dost olmayı anlatayım
Bazı insanlarla kavga etmeyi değişmeyeceğini kimi
ile gülmeye
Ben sana sevginin dilsizliğini anlatayım
Sen şimdi bana anlat de
Yeter ki
Ben sana gülmeyi anlatayım.
Büşra KANKURT