Teslim et hakkını düşlerimin.

Düşünmediğin kadar düşünceliyim.

Bir düşsem içine düştüğüm aşkın bir adım öncesi…

Ah, bir düştüm ki üstüm başım şiire boyandı.

Şimdi mağdur kuşlardan ödünç aldığım

Kanatlarıma asıldım.

Yüzüm asıktı ve aldırmadı insanlar.

Görünmez bir mahlûkattı ne de olsa acıların türküsü.

 

Tüttüm geceden.

Tuttu elimi Yaratan.

Tutundum hayata ve aşka:

Aşk bildiğimse ikrar

Aşka düştüğümse aşikâr.

Âşık olduğum mu yalan?

İyi de insan âşıkken hep mi yan çizer?

Ah, bir de yan bakanlar olmasaydı bu denli isyankâr…

 

Tutuşandı etekleri şiirin

Şiire benzediğimi sana kim söyledi?

Şiir içtiğim şiir biçtiğimse en hızlı rüzgâr

Işık hızında yazarım ben

Işıklar söndü mü karışırım karanlığa

İçimdeki aydınlık ise ansızın şiirlerime sızar.

Sonrasını ne sen sor ne ben söyleyeyim?

Uyku denizinde boğulan bir damlayım ben

Gözlerimdeki yaşlarla taşkınlara dem vuran.

 

Hüznümse en sadık dostum.

Düşmanlarımı dahi sevdim.

Ah, bilinmez bir neferdim ben

Namerdim yalanım varsa

Yalandan sevenlere hep mi kanar insan?

 

Rengimi sil.

Adımı da.

Adım atmadan düştüğüm çukura aldırma.

Hep düşerim ben çocukluğumdan beri

Dizlerim hep kanar

Yüreğin kandığını hala fısıldamadım içimdeki mazluma

O hala mutlu biliyor beni

Yoksa durduk yere şiir yazar mıydım?

 

Kesif bir sessizlik var an itibari ile

Gerçi sarhoşların nidalarını saymazsam

Bir de gök gürültüsünü…

Ah, bir de yüreğimdeki kırık fayı

Destur çektim ve başladım yazmaya.

Yazdığıma kefilim ve de kefal

Balık hafızamla nasıl mı tutardım yoksa bunca sözü?

 

Muallimdim bir zamanlar.

Ah, nasıl da mülayim.

Meczup olduğumu ise yeni öğrendim.

Hüznüm saklı iç cebimde

Çaldırdığım hayallerim ise çoktan yitirdi hükmünü.

Artık ses etmeden hayal kuruyorum

Ve sessizce severken…

Ah, bir de yüreğimin sesini duymasaydın ya…

 

Muzip günümdeyim.

Çokça da müşküle düştüğüm.

Bak, yine meşgule verdim aşkı

Münasip bir dille sıvışmanın da tam zamanı.

Ama yarın geleceğim yeniden

Ve bir sonraki gün

Elbet izin verirse Rabbim

Ama izin istemeden seveceğim seni.

 

İzahı yok işte duygularımın

Ben bile hızına yetişemezken acıların

Mutluluktur tek durağım şiir yazıp azat ettiğim dünü

Azap yüklendiğim andan sıvışıp

Konmaksa yarınlara…

Kolluk gücüyüm işte gecenin

Kollarımda uyuyan kalemi uyandırıp gitmenin de tam vakti

Vedası yitik bir rüyadan kalansa bu kadar.

 


( Yoksa Durduk Yere Şiir Yazar Mıydım... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 13.08.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.