Kabul görme ihtimalim var ya da yok lakin ben bu girdaba girersem biliyorum da hiçbir yere varamayacaðýmý ne de olsa yoluna baþ koyduðum ne olursa olsun bu güne kadar tasvip görmek adýna asla bir arzum olmadý.

Dilemmasý ömrün belki de dik alasýyým ben dik baþlýlýðýmýn.

Hangi süreçte neye denk düþtüðümü çok sonradan fark etmiþ biri olarak yola çýktýðým ne olursa olsun sadece hayalim gerçekleþtirmeye odaklanmýþ olduðum için dýþ faktörlerin ve insan denen etkenin etmenlerdeki rolünü güç bela ve çok geç kavradým.

Uyumuþ bir günün gecesi adeta tasvip ettiðimse gecenin hünkârýyým benim ve uyku denen düzensiz döngümde ihtimalleri sývýþtýrýp net bir þeyler yapmak adýna çabaladým bir ömür.

Resmi yok gülücüklerimin.

Islanan sayfa için diyeceðim hiçbir þey de yok hani.

Tebessümler uçuþsun yeter ki iç dünyamda bu baðlamda geç kalmak da artýk bir önem taþýmýyor hele ki kendime geç kalmýþ olmam da reddi güç kabulü güç bir ikilem sunuyor önüme ve hemen sunuma geçiyorum gecenin týknefesinde tok sesli mehtap da bana yukarýlardan el sallarken.

Geniþ çaplý bir tevazu.

Tereddütsüz sevdiðimse okuduðum her kitabýn bana kattýðý ve asla bir þey götürmedi benden kitaplar sadece açlýðýmý bastýrmakla kalmadýðým rötuþladýðým sayýsýz izlek içine hapsolduðum týpký hayat gibi.

Birileri birilerinin göklere çýkarýrken.

Yine ayný birileri birilerini yerin dibine sokarken.

Bir handikapsa ne ala.

Alametifarikasý yüreðinse bir girdap.

Deþtiðim duygular deðil artýk çünkü duygularým çok tanýdýk ve üç aþaðý beþ yukarý tek ayak cezasýnda bekletiyorum ruhumu bedenimse gergin bir yay gibi yazmaya oturmazdan önce yaþadýðým her olumsuzluk bir anda kudrete dönüþüp acýlarýmdan derliyorum ilk cümlelerimi ve git gide açýlýyorum yazdýkça ve keyfini sürüyorum hassas yüreðimin ve hissiyatým infilak ederken duru bir göl gibi kala kalýyorum evrenin arka bahçesinde.

Muhatap olduðumsa sadece Yaratan ve bu sayede yaratýlmýþ her canlýya aþýrý hassasiyet gösterip kolayca sevip de inanýrken asla taviz vermiyorum duygularýmdan ve tören makamýnda kalemin bayraðýný en tepeye çekiyor ve taþýyorum ve aþýyorum da hayatýn tüm engellerini.

Dürüst bir insan olmanýn ötesinde içinde kaybolduðum kaos bu sefer hayallerime öncülük ediyor derken hayal dünyam ile gerçekler restleþip sonra da birbirine uyum gösterip ahenkli bir beraberlikle satýrlarda sesini duyuruyor.

Renkler mahzun.

Renkler solgun.

Silik gözüken bir imzanýn ardýnda ise neler neler gizleniyor.

Gözümü diktiðimse ufuk.

Umut diye yola çýktýðým ve unut, diye kendime yüklendiðim belki de umurunda olmazken insanlarýn benim umurumda olanlar ve o kesif sessizlik bir anda son buluyor ve kâinatýn kalp atýþýna eþlik ediyorum ve penguen yürüyüþümle bazen de çekirge gibi zýplayýp bir daldan diðerine konuyorum týpký bir ömür yaptýðým gibi.

Kalemim bir bal arýsý.

Sözcükler ise konduðum çiçekler ve her çiçekten ayrý ayrý nemalanýyorum ve iðnemi sadece kendime batýrýyorum ve uçuþurken tabiatta bazen bir yýldýza denk düþüyor yolum ve mehtabýn avuttuðu bir yalnýzlýk ile sýrra kadem basýyor cümleler ne zamanki kalemi uzaklara fýrlatsam.

Kalender meþrebim belki de ve hayatýn her anýnda teyakkuzda.

Siperimde saklanýrken ve kalemin tetiðine basýlý tutarken elimi elbet kör noktasý yalnýzlýðýn ve kor sözcüklerden aldýðým ilham ve ruhumu geniþ kýlan gönlümse herkesi ayný anda sahiplenebilir.

Müþküle her düþtüðümde meþgule verdiðim varlýðým.

Makul olan neyse rest çektiðim ve zora soktuðum benliðim sanýrým zor bir insan olmamla çokça ilintili zora düþtüðümde ikilemde kaldýðýmda direkt Araf’ý yol bilirken ve dünyanýn malýndan mülkünden ve keyfinden ta baþta vazgeçtiðim elbet ulvi bir yolculuk ve farkýndalýk bu olup biten.

Belki de baþka insanlarýn gözünde olup biten sadece bekleyiþim üstelik neyi beklediðimi bilmezken rüþtünü da ispatlýyorum hayallerimin.

Mevsimlerden hüzzam.

Aþklardan hazan.

Rüzgârda saklý bir kuþum belki de kulluðumu yerine getirip de layýkýyla yazmanýn ötesinde inancýmla umudumu da saklý tutup Rabbime koþtuðum elbet kimsesizliðimi gideren yine ve sadece O iken bir nebze de olsa yaþadýðýma delalet yazdýðým bunca cümle ve ben sessizce yaþarken tek duyduðum kalbimin ve kalemin ahenkli ortaklýðýnda duygularýmýn da nokta atýþý yaptýðý asla yadsýnamayacak bir gerçek týpký benim de gerçek olduðum gibi.

Ve kurguladýðým neyse bir o kadar hayallerimi de özgür býrakýp iç içe geçtiðim hayatla ve insan olmanýn ritmini ve özgünlüðünü yazarak yakalamýþken ve de sevip inanýrken aþkla dans ettiðimin de göstergesi iken umudun salýnýmýnda asla pes etmeyeceðim…