uyurdu ekim 
arasında kirpiklerinin  
en çok sarının tonlarını onda severdim
üryanlığından utanan 
kızıl kayalıklar  
Ve 
kiracı kuşlar 
cildinde sanki birer sivilceydi
 doğmakta olan gecenin 

fercten topladığı ışıkları 
saklardı küçük kız
en sevdiği kitabının arasında
tırnaklarında gözyaşı 
saçlarında hastalıklı günler
şakaklarında korkudan 
yekinirdi toprak nefes nefes
dur dese bir kez 
çırpınmazdı rüzgarlarda umutlar 
gitmese sadakat yüreklenirdi biraz 

dolanırdı gölgeler birbirine 
siyah bir duman tüterdi uzaktan 
yanık odun kokusunda kelebekler
solgun yapraklarda prematüre larvalar
küflenmiş sızılarda binbir bereket
yığılırdı bakarak yıldızlara 
şafağa dek 
 
uyanırken ekim
arasında kirpiklerinin 
ürperirdi tülden ince bedeni
dev bir okyanus uzatarak dilini 
yalardı taş duvarları 
mutlak bir çaresizlik   
tembihlerken teslimiyeti 
öpmek farz olurdu
bir nehir gibi kıvrılan nazlı  
incinmiş dudaklarından 

tutuşmazdı arzular 
bedeli ödenmeden 
bir çift yürek çarpardı kanat kanat 
giderken kiracı kuşlar 
göğün süt dolu göğüslerini son kez emen

Ümit Seyhan
( Kiracı Kuşlar başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 2.11.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.