Kiracı Kuşlar
uyurdu ekim
arasında kirpiklerinin
en çok sarının tonlarını onda severdim
üryanlığından utanan
kızıl kayalıklar
Ve
kiracı kuşlar
cildinde sanki birer sivilceydi
doğmakta olan gecenin
fercten topladığı ışıkları
saklardı küçük kız
en sevdiği kitabının arasında
tırnaklarında gözyaşı
saçlarında hastalıklı günler
şakaklarında korkudan
yekinirdi toprak nefes nefes
dur dese bir kez
çırpınmazdı rüzgarlarda umutlar
gitmese sadakat yüreklenirdi biraz
dolanırdı gölgeler birbirine
siyah bir duman tüterdi uzaktan
yanık odun kokusunda kelebekler
solgun yapraklarda prematüre larvalar
küflenmiş sızılarda binbir bereket
yığılırdı bakarak yıldızlara
şafağa dek
uyanırken ekim
arasında kirpiklerinin
ürperirdi tülden ince bedeni
dev bir okyanus uzatarak dilini
yalardı taş duvarları
mutlak bir çaresizlik
tembihlerken teslimiyeti
öpmek farz olurdu
bir nehir gibi kıvrılan nazlı
incinmiş dudaklarından
tutuşmazdı arzular
bedeli ödenmeden
bir çift yürek çarpardı kanat kanat
giderken kiracı kuşlar
göğün süt dolu göğüslerini son kez emen
Ümit Seyhan
(
Kiracı Kuşlar başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
2.11.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.