Bir maruzatým varsa eðer evrenden ve iþte dikiyorum evrenin söküklerini ve nükseden her evrede devre arasý veriyorum hayallerime…

Ben ki bir meczup:

Unutulmuþluðumun ertesidir yazdýklarým

Bir de ayakta uyutulmuþluðum:

Ah, ninni bildiðim sevgi dolu cümleler akseden

Bilemedim de aksýraný iken cinnetin

Yolumun düþtüðünü sandýðým her cennet bahçesinde

Yol yakýn ya da uzak

Sevdim diye içine düþtüðüm her tuzak.

Yaftalar saklýymýþ dünün hicvinde

Tanýmsýz bir nida ve titrinde günün

Geceye sunduðum kompliman

Kompetaný imiþ iblis insanlarýn da feryadý ve uzamýnda saklý

Bir bilinmedik nasýl de denk düþtüðüm

Daha kaç denklemdi izini sürdüðüm?

Bir fasýla ki gizimde saklý bir yüreðim ben

Ýzafi sözcüklerden vardýðým son yaka

Dümeni kýrdýðým illa ki aþkýn perçemi;

Peþrevi ise yalnýzlýðýn bir þiirden çok öte

Adlandýramadýðým ritmine tutsak evrenin

Kalýtsal bir acý benimki

Açýlandýramadýðým her kýrýk pencere.

Sararan gün ýþýðý penceremde

Solansa binlerce çiçek ve teninde

Yakamozlarýn

Güne vurduðum damga

Lahzasý olsa olsa dünün

Gecede saklý alýþýlmadýk hüzün.

Bir rengim ben binlerce duyguya denk düþen

Bir hece isem bir baþýma sözlüðü kundakladýðým

Aþk ya da gül adým belki de bohçamdan

Sökün eden ölü bülbülün

Neþeli sesinde kendimi bulduðum

Elbet ölüm öncesi üzgünlüðüm

Ne de olsa düðündür bana öldüðüm gün.

Cennet de cehennem de saklý dünyada

Ahalisi yorgun ya da yitik

Devinen sözcüklerden ördüðüm bir yelek gibi

Sýrtýna geçirdiðim gecenin

Son karesi

Hani, o buðulu sesinde aþkýn

Sevecen bir þarký ile kulaklarýmda gezinen

Bir hatýradan da öte hatýrýmda kalan

Sevdiðim kadar huzurlu ve aþkla Rabbime yürürken…