Akdeniz, ak köpüklü bir peri.
Kepezlerde dalgaların izleri.
Göz eder uzaklardan gece deniz feneri.
İçimde solmaz desen Antalya, Akdeniz, sen.



Portakal çiçekleri,
Burcu burcu tüterken.
Erken sabah deminde yudumlasak çayı biz.
Martılar Akdeniz’in tuzunu eskitmeden,
Açılsak kulaç kulaç serinlikte ikimiz.



Mavi beyaz karışsa,
Barışsa küskün canlar.
Antalya senle güzel, ikiniz ömre bedel.
Anlar sende cem olup Antalya’da buluşsa.
Güneşle ay bir olup vuslata alkış tutsa.



Ruhumda desen desen,
İşlenmiş solmaz nakış.
Antalya’da barışık sonbahar, yaz ve de kış.
Baharı ayrı masal, saçlarını suya sal.
Beni kendine çeken sanki büyülü fener,
Akdeniz , Antalya, sen.



İçimdeki türkünün,
Tadı tuzu bestesi,
Kepezin bağrındaki yaranın acı sesi.
Kıskandığım has buse Akdeniz’in busesi.
Ram olduğum som güney,
Akdeniz ,Antalya , sen….
Bende öyle bir tutku,
Ne endaze ne tartı ne kıyas ne de mikyas.
Hiçbir ölçüye uymaz.
Feryadımı gök duyar gül dibaceli duymaz…
Ankara,09.04.2010 İ.K


( Akdeniz Antalya Sen başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 10.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu