Hangi duygunun asasıydı yalnızlık ve de bıçkın rüzgârın kâküllerinde saklı hoş bir seda mıydı aşk ya da sıra dışı bir v/eda…

 

 

 

Aşkı kökleyendi sureler ve içre dönük suretler.

Hatıralar, bil mukabil sizlere…

Hicri dünün, hicreti

Yazılası öykülerin müsebbibi

Şair kimliğinden öne geçen evlatlık vazifem

Ve de mutluluğun arifesinde saklı temennilerim

 

Ben, bir düş’üm anne:

Seni düşündüğümden öte bir düş

İhmal ettiğim içimdeki hüzün yüklü çetele

Sen ki; aşkların en güzeli

Masallarınsa yazgımda saklı hikmeti

Düştüğümde sendin kaldıran madem

Şimdi sıra bende, annem

Matemimle beni seven tek insan

Arz edilesi yüreğin meyvesi

Elbet içimde saklı mevsimdir

Ve nesri yüreğimin

Şiirler ise nimettir:

Şiir soluduğum şiirleri giydiğim

Aşkın asası iken kalem

İmgelerden taşar benim hüviyetim…

 

Ah, annem:

Sen benim en güzel şiirimsin

Sevdalandığım ve öykündüğüm güzelliklerin

Sunumunda mademki seni ve şiirleri bana bahşeden

Yüce Huda…

 

Kesiftir bana sunulan sessizlik

Kordan yüreğimden etrafa sıçrayan

Her kıvılcım

Ve de insanların büründüğü

Kâh sessizlik kâh nefret kâh öfke

Oysaki ölü bir kuştur yüreğin kanatlandığı

Ve içimde saklı hüznün yaktığı kadar

Kalemimle ve yüreğimle teftişe çıkarım âlemi

Araf’ta kaldığım kadar

Doğrudur

Tavaf ettiğim evreni

 

Ben ve aşkın künyesi iken kalemim

Sen ve sensizlikle biçilmiş yüreğim

Dilimlenmiş göğün yaralı kalbi ve ötüşen

Sevdanın hicretinden

Doğdum ben

Doğurduğun nice zaman

Şairin söylediği gibi:

Önce öptün beni sonra doğurdun, annem

Ve işte sıra bende

Misliyle sevdiğim seni

Ve tekmil veren evrenin sinesinde saklı bir emare

Olsa olsa olmazın oluru bir rahlede

Serili yürek ve kalem ve kalender varlığımla

Uçtuğum yer gök, sefasını süremediğim

Dünya denen geçici âlem.

 

Hüznüm ve tutuk dilim

Hazan misali içime yağdığım kadar

Kararan göğün kıvancı dolar

İçime ve en derine bir ömür

Arkamı kollayan iken sen

Devası bunca acının

Saklıdır Allah katında

Nabzını alamadığım zaman zaman insanlığın

Hala saklı olduğunu biliyorum

Hem evrende hem her zerremde

Zerre kuşkun olmasın annem:

Ben önce Rabbimi sonra sevdim matemimle…

 

Mahzun yüreğime d/okunan nasıl ki hece hece

İçtimada geçen günüm

İnzivaya çekildiğim dünüm

Ve işte sonlandı matemim

Mahremimle sakit olan

Mabedimde yaşarken ikimiz bir olmanın

Güzelliği ve vasfıdır saklı olan

Kördüğüm olsa da içimde yaşattığım

Yasadığım ve yazdığım kadar

Ölümsüz kılınsın sana duyduğum sevgim

 

Hüznümle akan yaşıma teselli bildiğim

Sensin sen ve sefil kalemim

Atıl bir düşüm ben

Afaki duygulara serili

Azık bildiğimse aşkın meali

Senle yaşadığım kadar

Sensizlik son buldu bulalı

Şükrümle koştuğum Rabbime

Duyduğum aşkı kolladığım her an’ım ve her anı’m

Arz edildiği üzere

Elbet talep bulacaktır yaşadığım bu bitimsiz sevgi

Yakışan üstüme kendimi bildim bileli…


( Sen Benim En Güzel Şiirimsin Anne... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 23.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu