Tahtadan bir ev gerek ve bir ateþ,

Yanýnca tutuþmalý þu kýsa denk.

Bu ne amansýz dünya bu ne keþmekeþ,

Biri de çýkýp diyor ki sen sükût et.

Bir ip gerekli bana bulunur mu acaba?

Asmalý onu aðaca ya da duvara.

Ýlmek ilmek örmeli sýký sýký germeli;

Düþtü mü boyun bir kere de gitmeli.

Ne kalbim ne aklým çalýþýr,

Bu tamir olmaz muhitte.

Umarým þikâyetçi olmaz

O, yüksek Zat’ýn önünde

Bir ses gelir derinlerden

Eðme baþýný dik tut.

Yollar karanlýk olsa da geçilir

Bu dünya kýsa ve sükut.