Bu öykü paralel bir evrende geçmektedir. Her ne kadar evrene dair bildiklerimiz kýsýtlý olsa da biz öyle varsayalým. Paralel evren, sonlu ve sonsuz var olan olasý evrenlerin hipotezsel bütünüdür. Ve bu evrenler var olan her þeyi kapsar. Örneðin insanlarýn olmayýp hayvanlarýn baskýn bir tür olduðu ya da aðaçlarýn hareket edip insanlarýn kök saldýðý bir evren var olabilir. Bu öykü ve geçtiði evren de varsayýmdan ibarettir. Öykünün sonunda da anlaþýlacaðý gibi.

Uçarak geldi bu gezegene ve gelirken birkaç asteroitte durmak zorunda kaldý. Çünkü kanatlarý uzay boþluðu için yapýlmamýþtý. Bu kelebek gezegeninden kaçmak zorunda kalmýþtý. Artan nüfus ve azalan doðal kaynaklar gezegendeki yaþamý tehlikeye atmaya baþlamýþ, çöküþün eþiðine getirmiþti. Buradaki bilim insanlarý koloni kurmak için evrenin dört bir tarafýna roketler yolluyordu. Ýçlerinde onar kiþiden oluþan ekipler vardý. Kelebekler için kullandýðým kiþiler kelimesi her ne kadar bizim evrenimizde geçerli olmasa da bahsedilen öykü paralel bir evrende geçtiði için bu sözcüklere fazla takýlmadan okuyup geçelim. Bu faaliyetler arttýkça gezegen daha da yaþanmaz hale geliyordu. Kelebek ilk gönderilen roketlerin birindeydi. Koloni kurmak için gittikleri gezegenin rotasýndan saparak bir solucan deliðinin yörüngesine girdiler. Her saniye biraz daha solucan deliðine çekilen rokette zaman daha yavaþ akmaya baþladý. Yörüngede geçirdikleri zamaný hesap edebilselerdi ayrýldýklarý zamandan yüzlerce yýl ileride olduðunu görürlerdi. Çünkü zaman burada farklý iþliyordu. Peki, solucan deliðinin diðer tarafýndaki zaman ne olacaktý. Binlerce yýl ileri mi yoksa geri mi? Ýþte bunu solucan deliðinden çýktýklarýnda öðreneceklerdi. Sonunda roket solucan deliðine çekildiðinde bildikleri evrene veda etmek zorunda kaldýlar. Deliðin diðer tarafýndan çýktýklarýnda ilk baþta kendi evrenlerinin keþfedilmemiþ bir tarafýnda olduðunu düþündüler. Çünkü ellerindeki yýldýz haritalarý hiç de buraya uymuyordu. Ama günler geçtikçe sadece hipotezden ibaret olan paralel evrenlerin varlýðý kanýtlanmýþ oldu.

Uzay boþluðunda rotasýz bir þekilde hareket ederken birden bir asteroitin yörüngesine kapýldýlar. Artýk bir uydu gibi yörüngede dönerken yörüngedeki baþka bir asteroit ile çarpýþtýlar. Ýþte o zaman kelebeklerden biri uzay boþluðuna savruldu. Üstünde uzaya dayanýklý giysiler olmasaydý bir dakika içinde ölmüþ olacaktý. Uzay giysisi kelebeðin kanatlarýný kullanabilmesine imkan saðlayan dayanýklý bir elementten yapýlmýþtý. Daha öncede bahsettiðimiz gibi giysiler uzaya dayanýklý olsa da kelebeðin kanatlarý deðildi. Kelebek birkaç asteroitte durarak sonunda bir gezegene indi. Ama uzayda geçirdiði zaman boyunca nasýl ölmediði sorulabilir. Uzay giysisinin içinde kelebeðin yaþamsal fonksiyonlarýný yavaþlatan bir kimyasal vardý. Uzay boþluðuna savrulduðunda devreye giren kimyasal gazlar kelebeðin fonksiyonlarýný yavaþlatmýþ sadece hareket edebilmesi için kanatlarýný kullanabilmesine imkan vermiþti. Bu da uzay giysinin gücünün tükendiði an devreye girerek kelebeðin istemsiz bir þekilde hareket etmesini saðlýyordu. Otomatik bir pilotu andýrsa da böyle demek doðru olmaz. Sadece verilen kimyasallar beynin uçma bölümünün bir kýsmýnýn hareket etmesine izin veriyordu. Yani hareket eden zaten kelebekti.

Gezegenin bir atmosferi ve yýldýzý vardý. Gezegene indikten birkaç dakika sonra kendisine gelerek uzay giysisinden çýktý. Etrafý araþtýrmak için kýsa bir zamaný vardý. Çünkü aldýðý kimyasal gazlar uzayda yaþamasýna imkan verse de zararlarý hakkýnda pek de bir þey bilinmiyordu. Gücünün kesildiðini hissediyor ve bu anlarýn yaþamýnýn son zamanlarý olduðunu biliyordu. Yanýnda sadece bir týrtýl kapsülü vardý. Onu bir elma aðacýnýn yapraðýna býrakýp yere düþtü. Artýk ölmüþtü. Yeni bir yaþam için çýktýklarý bu yolculukta sadece bir kapsülü kurtarabildiler. O kapsülün içindeki týrtýl yaþama gözlerini açsa da aslýnda yalnýzlýða açýyordu. Çünkü koca bir gezegende türünden sadece kendisi vardý.

Birkaç gün sonra kapsülden çýkan týrtýl elma aðacýnýn yapraklarýný yemeye baþladý. Her geçen gün biraz daha büyümeye ve deðiþmeye baþladý. Bu deðiþimin verilen gazlarýn bir sonucu olduðunu söyleyebiliriz. Týrtýl bir hafta sonra bir elma aðacýnýn boyuna gelmiþti.

Týrtýlýn büyüdüðü alan elma canlýlarýnýn türlerinin devamýný saðladýklarý büyüme merkezleriydi. Elma canlýlarý büyüme merkezindeki davetsiz misafirin farkýna vardýklarýnda artýk çok geçti. Týrtýl biraz daha büyümüþ ve elma aðaçlarýný tek bir aðýz hareketiyle yutacak büyüklüðe gelmiþti. 

Elma canlýlarýnýn baþkentinde bir kargaþa hakimdi. Bu yok edicinin portakal canlýlarý tarafýndan gönderildiði açýktý. Varoluþtan beri hep bir ayrýlýk içinde olan bu tür sonunda savaþ baþlatmýþtý. Elma canlýlarý ise bu çaðrýya cevap vermeye hazýrdý. Ýlk baþta büyüme merkezindeki yok ediciyi öldürmeye çalýþtýlar. Ama bu giriþimler baþarýsýz oldu. Bu sefer de portakal canlýlarýnýn büyüme merkezine saldýrmaya karar verdiler. Ve öldürücü gaz bombalarýný ateþlediler. Portakal canlýlarýnýn büyüme merkezlerine büyük tahribatlar verdiler. Ne olduðunun farkýnda bile olamayan portakal canlýlarý da savaþ hazýrlýklarýna baþladý. Ve iki tür arasýnda büyük bir savaþ baþladý.

Bu iki tür arasýnda binlerce yýldýr devam eden bir ayrýlýk vardý. Ve bu ayrýlýðýn temelini püskül ve kravat oluþturuyordu. Bizim evrenimiz için geçerli olan bu nesneler burada farklý bir anlam taþýyordu. Püskül elma, kravat ise portakal canlýlarýnýn kutsal saydýklarý birer emanetti. Elma canlýlarýnýn kutsal merkezlerinde uzun dar bir koridor vardý ve koridorun tavanýndan püsküller sarkýyordu. Buradan geçerken bu püsküllerin onlarý kutsadýklarýna inanýyorlardý. Ayný þey portakal canlýlarýnda da vardý. Onlarda yere uzunca serilmiþ kravatýn üstünden yuvarlanarak ilerliyorlardý. Bu iki tür kutsal emanetlerin kendilerinin olmasýný arzu ediyor ve bu uðurda her þeyi yapmayý göze alýyorlardý. Ayrýlýðýn temel noktasý iþte buydu.

Savaþ devam ederken elma canlýlarýnýn büyüme merkezindeki týrtýl kozaya girmiþti. Kimse bu durumun farkýnda deðildi.  Bütün dikkatler savaþa yöneltilmiþti. Bu yýkýcý savaþýn büyük sonuçlarý olacaðý kesindi. Kaynaklar tükeniyor milyonar ölüyordu. Sonunda iki türün liderleri barýþ yapmaya karar verdiler. Ýþte o zaman bu savaþýn çýkma noktasýnýn kendileri olduðunu öðrendiler. Her iki türde savaþ için birbirlerini suçluyordu. Sonunda elma canlýlarýnýn bahsettiði yok ediciyi görmeye gittiler. Ama büyüme merkezine vardýklarýnda büyük bir kabukla karþýlaþtýlar. Tartýþmalar tekrar baþlamýþtý ki birden koza yýrtýlmaya baþladý. Ýçinden dev kanatlarýyla artýk yok ediciye benzemeyen kelebek çýktý. Rengârenk kanatalarýný açýp çýrpmaya baþladý. Herkes renklerin birbirinden ayrý ama bir o kadar da uyumlu halini büyülenmiþ bir þekilde izliyorlardý. Kelebek sonunda havalandý ve gökyüzüne doðru uçmaya baþladý. Ama gökyüzünde fazla uzun kalamadý. Önce kanat çýrpmamaya baþladý ardýndan düþüþe geçti. Tam olarak havalandýðý noktanýn biraz ilerisine portakal ve elma canlýlarýnýn üstüne düþtü.

Kelebeklerin yeni bir yaþam için çýktýklarý bu yolculuklarý baþka yaþamlarý yok eden bir sefere dönüþtü.

Bir el masaya uzandý. Tabaktaki elma ve portakallardan birer tane alarak çantasýna attý. Masadaki kravatý alarak boynuna baðladý. Cam kavanozun içindeki küçük týrýla baktý ve cama birkaç kez týklattý. Sonra odanýn köþesindeki püskül oyuncaðýyla oynayan kedisini okþadý. Saate bakýp evden çýktý.